Belastingregels veranderen ten gunste van durfkapitaal? Op een bijeenkomst van internet-startups die twijfelden om naar de VS te gaan voor toegang tot kapitaal riepen de door wijblijven.tech uitgenodigde sprekers een beeld op van Europese investeerders die liever rentenieren na de verkoop van hun onderneming en Amerikaanse investeerders die, binnen een groepje gelijken, verslaafd zijn aan het herhaaldelijk gokken op nieuwe bedrijven.
Beide investeringen zijn bevredigend en prettig voor de investeerder. Wat de eerste groep kan verleiden om niet (met alles) te rentenieren maar ook te gaan gokken is apart gezet durfkapitaal met dat label dan niet te belasten. Maar alleen als het gebruikt wordt om mee te gokken op innovatieve start-ups. Het grootste deel van zo’n investering zal zijn weg terugvinden in de lokale economie via het loon van de werknemers van die startups die hier werken en belasting betalen.
Een enkele keer heeft de investeerder geluk en goed gegokt. Het plezier is dan al verzilverd voordat de fiscus langskomt. De investeerder kan gelijk pochen over dat bruto succes. En als het rendement gelijk weer opnieuw wordt ingezet op de roulettetafel met durfkapitaal, moet dat dan ook onbelast blijven. Als durfkapitalisten onbelast kunnen blijven gokken is dat de effectiefste manier om hun kapitaal weer te laten werken. Dat geeft ze meer plezier dan het zomaar in de Schatkist zien verdwijnen. Het rendement daarvan (hoe hoog ook, maatschappelijk gezien) is abstract en geen eigen prestatie.
Reinder Rustema – Amsterdam