Over mijn gedrag

Op deze blog geef ik een lijst met dingen die ik doe en ben. Dat hoort bij het genre van een persoonlijke website, een homepage noemden we dat vroeger. Wat je doet en deed bepaalt voor een groot deel hoe je gezien wordt.

Maar ik realiseerde me de laatste tijd dat het beschrijven van mijn eigen gedrag over kan komen als moraliserend of evangeliserend. Iets als: “Ik doe dat, u zou dat ook moeten doen.” Groot misverstand.

Neen. Ik doe het vooral uit nieuwsgierigheid naar de obstakels die ik tegenkom als ik mij op een, door mij beredeneerde, wenselijke manier gedraag. Als ik gaandeweg structuren als obstakels tegenkom dan kan ik daarover schrijven, een petitie over starten of iets dergelijks. Minstens geeft het mijzelf, misschien ook anderen, inzichten en inspiratie.

Het verwarrende schuilt hem erin dat een dominante gedachtengang is dat je voordat je kritiek ‘mag’ leveren op wat dan ook eerst je eigen gedrag er op af moet stemmen. Je moet zuiver in de leer zijn ofzo. Als je bijvoorbeeld van mening bent dat de luchtvaartindustrie niet goed is voor de planeet, dan moet je eerst zelf stoppen met vliegen.

De collectieve wil van veel consumenten samen zou dan de markt bijsturen in de gewenste richting. Dat denken gaat uit van hele rationele mensen die veel informatie hebben en alle tijd om over al hun gedrag na te denken. Die moeten dan tegen al het lobby- en marketinggeweld van de industrie opboksen.

Zo werkt het niet in de praktijk natuurlijk. Vliegen is nu (2024) een goedkopere en efficiëntere manier om op je bestemming honderden of duizenden kilometers verderop te komen dan over land of zee. Er zijn allerlei voordelen waar de vliegindustrie van geniet die daarvoor zorgen. Het is de wetgever die daar een verandering in kan (en moet) brengen. Dat bereik je niet door vliegen op te geven. Dat moeten onze volksvertegenwoordigers doen.

Het argument van de vliegindustrie “men wil nou eenmaal graag vliegen” weerhoudt de wetgever nu om in te grijpen. Maar natuurlijk wil men onder deze omstandigheden graag vliegen. Dat verandert pas nà ingrijpen van de wetgever.

Maar je bereikt wel wat anders door niet te vliegen. De markt voor alternatieven groeit. Zo heb ik zelf wat spaargeld gestopt in een startup voor nachttreinen in Europa. Dit is inspirerend, want zo stuur ik mijn eigen interesse ook. Ik zie dan alle obstakels voor die onderneming en zijn gelijken. De vraag naar nachttreinen is ook enorm gegroeid, regelmatig zijn ze uitverkocht. Het is een andere manier van reizen, iets speciaals.

Hetzelfde geldt voor autorijden bijvoorbeeld. Door geen auto te bezitten gebruik ik het openbaar vervoer meer. Elk ritje dat ik daarmee maak is een extra stem om die verbinding, die bus, die trein te behouden. Het is marginaal minder schadelijke uitstoot, maar het kan net het verschil uitmaken om een lijn in stand te houden.

Als ik zeg dat ik geen vliegtuig pak of auto bezit dan word ik gezien als een activist op een missie. Want er zijn tegelijkertijd òòk veel activisten die bevangen zijn door het idee dat ze door hun individuele gedrag de markt kunnen sturen. En dat van de daken schreeuwen. Eigenlijk zijn ze dus de grootste gelovers in de vrije markt. De industrieel weet dat je veel aan marketing moet uitgeven om het gedrag van consumenten een beetje te veranderen. Ook al heb je nog zo’n mooi product, je moet het er wel in rammen bij de tv- en sociale media-kijkers.

Ruimte maken op je iPhone

Recent uitgevogeld omdat mijn nieuwe MacBook Air minder diskruimte had dan mijn vorige. Hoe maak je ruimte voor de foto-backups van je iPhone?

Al je foto’s in ‘de cloud’ is niet handig. Je betaalt dan voor diskruimte op andermans computer terwijl je geen ‘mission critical’ 24/7 toegang nodig hebt tot al die plaatjes en korte filmpjes. Je MacBook herstellen van een backup via internet kost al snel 3 tot 5 dagen, als je het over ‘mission critical’ hebt… Al die tijd kan je niks doen. Dus, die backup online is alleen handig voor de foto’s die je de laatste maand hebt gemaakt. Die synchroniseren dan ‘incrementeel’ tot je een backup maakt met je MacBook. Als je iPhone weg is dan ben je niets kwijt. Die herstel je dan met de laatste backup van de iPhone op je MacBook samen met wat er online staat. Snel nadat je iPhone gestolen of in het water gevallen is, zodat je een ‘restore from backup’ met de nieuwe kan doen.

Maar die hele backup van je MacBook online, dat is waanzin. Naast dat het geld kost en onhandig is, kost het ook energie om elders computers 24/7 voor jou paraat te laten staan. Terwijl het niet nodig is. Alleen een agenda, de documenten waaraan je werkt, de e-mail van de laatste maand enzo, dat is zinnig om online te hebben. De rest weghalen daar. *

Het is beter voor het milieu en je portemonnee om die bulk aan data op een schijf te zetten die je in een la gooit. Zelf heb ik meerdere van die disks op verschillende lokaties. Ook de backups van andere MacBooks kan je op dezelfde schijf kwijt. Natuurlijk wel encrypted, zodat een inbreker niets heeft aan die disk. Je MacBook zeurt zelf wel als het weer tijd is om de disk aan te sluiten voor een backup. En je iPhone-backup combineer je met het opladen van de batterij via je MacBook.

Een externe disk is niet duur en veel groter dan wat je ooit op je MacBook aan ruimte hebt. Veel goedkoper dan diezelfde ruimte op je MacBook. Van je werkgever krijg je doorgaans toch geen grote.

Maar hoe krijg je dan zowel de backup van die hele iPhone (of meerdere en misschien ook tablets) én de Photos library op die krappe MacBook?

Nou, niet. Die verplaats je naar nog een andere externe disk. Die hoeft ook niet zo groot te zijn als die backup disk waar heel veel op bewaard wordt. Maar het moet om technische redenen wel een andere zijn. Die Photos library conflicteert met de meta-informatie van de backup ofzo. Iets vaags en onzinnigs, maar het zij zo.

Je kan Photos dan niet meer opstarten als je mobiel bent. Je moet dat extra diskje eraan hangen. Uit de la thuis pakken. Niet zo’n probleem, want er staat toch nog minstens een maand aan foto’s op je iPhone, die je altijd bij je hebt. Als je echt wat gaat doen in Photos dan ga je er waarschijnlijk even voor zitten. Om een fotocollage te maken voor een presentatie, een fotoboek een familiebijeenkomst of wat dan ook. Dat externe diskje heb je dan paraat.

Dat extra diskje met die Photos library kan je dan ook meenemen in de hierboven beschreven backup routine. Maar let op, standaard zet Apple alle losse volumes op de ‘exclude’-lijst bij het maken van een backup. Die moet je handmatig van die exclude-list afhalen: System Settings, General, Time Machine, Options (knopje linksonder in dat venster).

Op dat externe diskje kan je dan ook nog wat andere grote bestanden kwijt. Een opgenomen Zoom-call, videostream of een YouTube-rip van een video (met deze handige software). Vind ze via System Settings: General: Storage.

En dus de backups van die iPhones en iPads. Die sleep je uit de verborgen lokatie ~/Library/Application Support/MobileSync/ naar het externe diskje. Met de Command-knop ingedrukt, anders is het geen ‘move’ maar een ‘copy’. Wordt op de kleine disk dus ook meegepakt in de backup-routine. Die Library verschijnt niet standaard in het Go menu (want de domme eindgebruiker kan daar het os kapot maken). Dan moet je de ‘option’-knop indrukken terwijl je erop klikt, dan wel.

Ik denk dat het ook mogelijk is om een extra Photos library op de MacBook aan te houden alleen voor de foto’s van de laatste maand. Nog niet aan toegekomen. Is ook minder overzichtelijk.

Als je naar een nieuwe MacBook moet migreren ben je met je backup zo klaar. Je zet het ’s avonds aan en de volgende ochtend ben je gegarandeerd klaar (waarschijnlijk al eerder).

* Qua veiligheid ook niet handig. Als iemand toegang weet te krijgen tot jouw online omgeving heeft ie gelijk alles. Of dat nou is voor doxxing, identiteitsdiefstal, politieke redenen of iets wat je nu nog niet kan bedenken. De douane van een dictatuur die jou dwingt om even in te loggen om ze te laten zien dat je deugt misschien? De Amerikaanse regering van 2016-2020 maakte die mogelijkheid realistisch. Het is in alle gevallen kwetsbaarder dan een off-line backup thuis. Dat vergt een inbraak, de disk vinden en decrypten. Dat schaalt niet op. Als je dat niveau hebt bereikt heb je meer te vrezen.