Rustema

Eerder vroeg ik me af ‘welke maatregelen kan je nemen tegen overtoerisme?’

Het lijkt erop dat mijn voorstel niet mogelijk is omdat de gemeente sinds de jaren 90 niets meer te zeggen heeft over welke winkels of horeca zich waar mag vestigen. Dat is nu bij de Bedrijven Investeringszones terechtgekomen.

Dat hoorde ik van de leider van het protest tegen het overtoerisme in Amsterdam. Gisteren demonstreerden ze voor het eerst. De gemeente doet te weinig is de kritiek, slechts het draaien aan knopjes. Wat dan wel?

Een coffeeshopverbod voor buitenlandse toeristen. Het lastige daarvan is dat het tot meer straatverkoop zal leiden. Dat schijnt nu al een probleem te zijn. Of het miljoenen toeristen scheelt betwijfel ik. De helft van de toeristen rijdt met de auto naar Amsterdam en komt onderweg heel veel provinciestadjes tegen met coffeeshops, als ze er niet al zelf wonen. Tòch komen ze naar Amsterdam. De aantrekkingskracht wordt niet alleen door coffeeshops bepaald, het is het totaalpakket: de reputatie, de Wallen, de coffeeshops, etc.

Plak de prostitutieramen op de Wallen af met folie. Maar dan zullen er wel ramen komen die erop lijken. De prostitutie-ervaring door tegen betaling zo’n authentiek peeskamertje te bezoeken. Daar mag je dan tegen betaling foto’s van elkaar nemen bijvoorbeeld. De folie om de ramen af te plakken zal wel foto’s van modellen laten zien die doen alsof ze achter de ramen staan. Het belang van de toeristische industrie is er groot genoeg voor en het ondergraaft niet fundamenteel de aantrekkingskracht van Amsterdam.

De beschrijving van de uitwassen van het overtoerisme geven meer houvast lijkt me. De woningnood is er eentje. Panden verhuren aan toeristen is lucratiever. Maar juist dat is al ingeperkt door de gemeente. De woningnood blijft hoog want er zijn veel mensen die graag in Amsterdam willen wonen. Ook zonder toerisme zijn er in het hele land te weinig woningen.

“Die drukte. Het gaat altijd door, elke dag, het hele jaar door. ’s Avonds is het daar altijd druk. Je moet je door de mensenmassa heen worstelen om thuis te komen.” Daar zou mijn voorstel een antwoord op zijn. Als je inwoners niets te bieden hebt kan je de tent sluiten.

“Mensen eten op straat, nou, vréten op straat. En laten van alles achter. Ja, het is gewoon smerig.” Dat is iets waar ze in Brugge bijvoorbeeld veel minder last van hebben. Daar kan je doorgaans zitten als je iets te eten koopt. Zouden de toeristen dat doen, dan heb je veel minder afval en viezigheid. Het afval blijft dan (kostenpost) voor de ondernemer om af te voeren. Dat zou misschien met wetgeving mogelijk te maken zijn. Ook fastfood tenten mogen dan dus niets voor take-out verkopen, alleen ter plekke consumeren.

Ook is er de kritiek dat “de stad wordt uitgehold en haar karakter verliest.” Dat is de meest fundamentele kritiek lijkt me. Toerisme is een parasitaire activiteit, maar als de gastheer ziek wordt en overlijdt dan kan de parasiet ook niet overleven. Het lijkt me ook in het belang van de toeristische sector dat Amsterdam geen open luchtmuseum wordt, maar in ieder geval is dat een legitiem belang van de inwoners.

Dan kom je toch weer uit bij mijn voorstel, dat ondernemers de locals moeten bedienen en dat moeten bewijzen. Misschien toch naar de wetgever om die wetgeving die in de jaren 90 kennelijk nog bestond weer terug te krijgen.