De belangenvereniging van 9000 ondernemers die zich met mobiliteit bezighouden, de BOVAG, heeft een advertentie ‘visie’ gekocht in een blad dat Sdu Focus heet. Het werd in oktober 2018 naar de abonnees van VNG Magazine, SC, Het Waterschap en TPC gestuurd in een oplage van 26.500 exemplaren.
Daarin zet Bertho Eckhardt, de algemeen voorzitter, uiteen wat gemeenten moeten doen “voor meer verkeersveiligheid, betere luchtkwaliteit en betere bereikbaarheid.” Dat zijn allemaal zaken waar iedereen voor is, dus dat is een mooie binnenkomer.
De oplossing is: “betere infrastructuur en in het stimuleren en faciliteren van gedragsverandering, niet in verbieden en bestraffen.” Lekker duur, duurt decennia om te realiseren en zal de 9000 BOVAG-leden geen omzet kosten.
De aanleiding voor de problemen zijn de toegenomen mobiliteitsvraag en noviteiten zoals de e-bike en de speedpedelec. “Omdat de infrastructuur niet meegroeit en niet mee-evolueert, raken steden meer en meer verstopt. Zowel op de rijbaan als op de fietspaden.”
Het is niet verbazend dat het verbieden van (vieze) auto’s of snorfietsen volgens Eckhardt niet de oplossing is. De strengere eisen die de EU aan auto’s stelt is al genoeg, milieuzones zijn overbodig! Op de langere termijn zelfs nul uitstoot!
Nee. De EU-eisen gelden voor nieuwe auto’s. En gezien het gesjoemel recent zijn de prestaties vooral mooi tijdens de testmeting of er aan de EU-eisen wordt voldaan. Oude auto’s die nu rondrijden worden niet schoner door de nieuwe die verkocht worden.
Als je het over de verhoudingsgewijs echt vieze snorfietsen hebt dan moet je echt wel verbieden omdat die dingen makkelijk decennia rondrijden. Een auto is al snel te duur om te repareren en dan doe je ‘m weg. Zeker met al die dure filtertechnologie en sjoemelsoftware aan boord. Eventjes een maandje niet rijden om ooit eens te repareren is geen optie. De vaste lasten wegen zwaar. Een snorfiets kost weinig om op de weg of aan te houden. Onderdelen zijn simpel en goedkoop, maandlasten te verwaarlozen. Alleen met verbieden krijg je die vieze rotdingen van de straat.
Eckhardt presenteert het graag alsof het totaal onlogisch is en onbegrijpelijk dat Amsterdam snor- en bromfietsen verbiedt: “Amsterdam introduceerde geen milieuzone voor auto’s, maar voor brom- en snorfietsen. En die snorfietsen mogen binnenkort ook niet meer op het fietspad. Volgt u het nog?”
Die dingen zijn juist zo vervuilend omdat het goedkope, simpele, oude technologie is. Door de oudste exemplaren er eerst uit te halen heb je al gelijk veel gezondheidswinst. Die rotdingen moeten juist van het fietspad af omdat de gemeente precies dat wil doen wat de BOVAG adviseert: “betere infrastructuur en het stimuleren en faciliteren van gedragsverandering.” De fietsinfrastructuur moet aantrekkelijk blijven voor fietsers en dat doe je door de snorfiets eraf te halen. De snorfiets onaantrekkelijk maken is de manier om gedragsverandering te stimuleren. Helm op en tussen de auto’s, waar dat veilig kan. Door de BOVAG hebben we die rottige en verkeersonveilige categorie ‘snorfiets’ gekregen. Maar opheffen kan inmiddels al niet meer omdat er 700.000 van verkocht zijn en de BOVAG er de komende jaren nog een paar honderd duizend meer van wil verkopen.
Met een snedige terzijde wil hij het beleid van Amsterdam ridiculiseren: “In de stadscentra van Rotterdam en Amsterdam ontwaren we van tijd tot tijd trouwens wel nog grote cruiseschepen die best veel stookolie verbruiken met bijbehorende fijnstofemissie, maar dat terzijde.” Appels en peren vergelijken. Dergelijke fijnstof wordt niet in je gezicht geblazen als fietser. De steden proberen ook van alles om die vieze schepen te weren, maar dat kan niet zo snel als de snorfietsen weren. Internationale verdragen over lucht- en zeevaart staan in de weg.
Gelukkig blijft de BOVAG vrolijk, optimistisch en constructief: “Dat er iets moet gebeuren, begrijpen we bij BOVAG maar al te goed. Maar dat dient wel consistent, efficiënt en effectief te gebeuren.” En wie kan er nou tegen consistent, efficiënt en effectief zijn?
Nou wil het geval dat de BOVAG al decennialang consistent, efficiënt en effectief bezig is om oplossingen tegen te werken. Die rottige snorfiets waar er inmiddels 700.000 van rondrijden (en nog decennia blijven doen) is maar één voorbeeld. Ook nu zijn ze duidelijk in hun strategie. Ze vragen om infrastructurele aanpassingen.
“Voor mobiliteit in de stad is de tweewieler, in welke vorm dan ook, in veel gevallen het meest ideale vervoermiddel en daar dient dus ook de ruimte aan geboden te worden die het toekomt.” Dat klinkt mooi, maar het duurt decennia om te realiseren. Ook ligt dat in handen van de lokale overheden die vaak ook helemaal niet zo heldhaftig zijn in het bieden van weerstand tegen de autolobby.
Dat is de BOVAG niet hoor, want kijk: “gezien alle geschetste ontwikkelingen zal menigeen zich toch afvragen of de kudde van heilige koeien in een stadscentrum in de huidige omvang kan blijven bestaan.” Maar als er milieuzones komen gaat de BOVAG wel steigeren. Dit is een mooi staaltje ‘meestribbelen’. In woord helemaal mee gaan, maar in de praktijk het tegenovergestelde doen.
De BOVAG is consistent met het vertragen van oplossingen. Ook nu weer door te vragen om aangepaste infrastructuur. Dat is super duur en moeilijk te realiseren, anders was het er al. Een verbod op vieze auto’s is bijzonder efficiënt (het hoeft alleen maar stand te houden bij de rechter) en daarna is het effectief. Maar dat is niet wat de BOVAG bedoelt. “Voor het stimuleren van elektrisch vervoer is het aan te bevelen meer oplaadpunten te creëren.” Zodat de BOVAG weer elektrische vervoermiddelen kan verkopen. Bijzonder effectief is het verder niet om de verkeersveiligheid, de luchtkwaliteit en de bereikbaarheid te verbeteren. Met openbaar vervoer, prettig lopen en gewoon fietsen kan je dat veel beter bereiken. Maar dat bepleit de BOVAG niet. Daar kunnen de 9000 leden niet goed aan verdienen. Nee, ze willen ruimte voor meer fancy tweewielers in de stad.
Lees de advertentie van de BOVAG vermomt als redactioneel stuk nog eens terug en huiver.
