Verbeter handhaving in Amsterdam

Bij veel problemen in de openbare ruimte in Amsterdam ontbreekt het aan goede handhaving. Er is te weinig personeel en de buitengewone opsporingsambtenaren zijn vermoedelijk conflictmijdend om het zware werk vol te kunnen houden. Maar ‘brutalen hebben de halve wereld’ daardoor.

Handhavingsproblemen nu

Er zijn kleine irritaties in de openbare ruimte waar ik aan denk die nu niet gehandhaafd worden en die op twitter vaak gerapporteerd worden:

  • verkeerd geparkeerde auto’s, op de stoep, op straathoeken enzo
  • reclamemateriaal zoals ‘stoepborden’ die de doorgang voor voetgangers belemmeren
  • terrasuitbreidingen voorbij de zogenaamde ‘punaises’ op straat die aangeven hoe ver een terras uitgestald mag worden
  • verkeerd aangeboden afval door ondernemers
  • asociaal geplaatste fietsen, scooters en andere voertuigen die de doorgang belemmeren

Deze overtredingen maken het de voetganger in Amsterdam erg moeilijk, terwijl de benenwagen wel de ‘modaliteit’ van de toekomst is voor het volle centrum van Amsterdam.

Meer handhavingspersoneel is kostbaar, niet te vinden en het is de vraag of dit de oplossing zal zijn. Voor ze na een melding ter plaatse zijn is de overtreding vaak alweer verdwenen (en verderop in de straat is er weer een andere bijgekomen) of de overtreder ‘gaat in gesprek’ met de handhaver met een waarschuwing van de laatste als de-escalerend compromis. Na een tijdje gaat de overtreder weer op oude voet verder. Er opnieuw melding van maken wordt door betrokken buurtbewoners dan als zinloos ervaren.

Handhaving door belanghebbenden

De hier beschreven simpele, maar irritante overtredingen moeten toch ook door burgers te handhaven zijn? Niet door het gesprek aan te gaan met de overtreder. Die scheldt je verrot of het wordt zelfs een handgemeen. Een betrouwbare, rechtsgeldige constatering en aangifte is nodig zodat de beboeting liefst geautomatiseerd kan plaatsvinden. Daar is het succes van betaald parkeren op gebaseerd. De scanauto rijdt rondjes, fotografeert kentekens, een paar handhavers aan een bureau beoordelen de foto en schrijven een boete uit die volautomatisch door het CJIB wordt verstuurd. Dat schaalt heel goed op en doordat de kans op handhaving groot is gedraagt het overgrote deel van de automobilisten in Amsterdam zich op dit punt (maar dus niet op andere punten).

Ditzelfde is mogelijk te maken met de mobiele telefoons van passerende burgers die daarvoor een speciale app moeten installeren: de handhaaf-app.

De handhaaf-app

Laat minstens drie burgers tegelijk de overtreding in de openbare ruimte filmen om gezamenlijk een 3D-beeld van de situatie te maken. De drie burgers melden zich via de app eerst aan met DigiD om hun identiteiten betrouwbaar vast te stellen en te registreren. Daarna koppelen ze de smartphones aan elkaar door ze tegen elkaar te tikken. De schok in elke telefoon door die tik worden door de telefoons op dezelfde seconde op de server geregistreerd en samen met de gps-lokatie worden die telefoons gezamenlijk een betrouwbare bron zolang ze verbinding houden met de server. Daarna krijgen ze een paar minuten de tijd om met de lens gericht op de overtreding de situatie te filmen, bijvoorbeeld een verkeerd geparkeerde auto. Als er genoeg bruikbaar beeldmateriaal naar de server is verstuurd om een volledig 3D-beeld te construeren piepen en trillen de telefoons en wordt de aangifte afgesloten. Met een DigiD-ondertekening door de deelnemers wordt het bevestigd.

Daarna is er net zoals bij het beeldmateriaal van de scanauto’s een handhaver (of misschien dezelfde als nu voor de scanauto beelden) die de overtreding formeel vast stelt en een boete uitschrijft. Dat werkt het beste als er een kenteken in beeld is. De overtredingen door horeca-ondernemers met te grote terrassen lukt ook nog wel. Verkeerd aangeboden afval alleen als er iets in het afval te filmen is dat de identiteit van de afzender verraadt, pakbonnen en logo’s enzo. Winkelpersoneel dat op heterdaad gefilmd wordt bij het op de stoep plaatsen van obstakels is waarschijnlijk ook juridisch houdbaar.

Dit idee is een consequentie van een grappig bedoelde tweet om De Nachtwacht weer op straat te brengen, in combinatie met de dagelijkse lawine aan tweets van inwoners die zich boos maken over het gebrek aan handhaving in Amsterdam.

Wat kan Amsterdam leren van andere wereldsteden?

Het Parool heeft een leuke serie met reportages over wat er in wereldsteden.

Barcelona is met brede stoepen rolstoelvriendelijk. Tsja, daar is binnen de grachtengordel de ruimte niet voor als je niet een drastische keuze maakt om het straatparkeren voor auto’s te beperken. Mooie les, doen dus. Kans dat het op korte termijn gebeurt? Nul.

Luxemburg biedt gratis ov. Leuk idee om meer mensen het te laten gebruiken, maar als het in Luxemburg voornamelijk een kadootje is voor bestaande ov-gebruikers en voetgangers, dan zal dat in Amsterdam vooral voetgangers èn fietsers plezieren maar geen automobilisten verleiden. De les is dat het ov beter moet zijn dan de auto. Doen. Kans dat het op korte termijn gebeurt? Nul.

Oslo heeft al wel 30% elektrische auto’s, in Amsterdam 6%. Die krijgen daar allerlei financiële voordelen en privileges, ze mogen zelfs op de busbaan. In Amsterdam zijn er al wel 7.748 laadpalen. Tsja, lastig. Je moet autogebruik ook weer niet stimuleren. Dus beter gewoon de milieuzone in Amsterdam aanscherpen.

Stockholm heeft een snelle pont, een draagvleugelboot. Geen optie om noord en centrum bij elkaar te brengen omdat het vooral op langere afstanden over water helpt. Zelf zie ik daar wel mogelijkheden, als het ding over Oranjesluizen heen te krijgen is kan het tram 26 ontlasten. Mijn petitie erover krijgt weinig steun nog.

Medellìn heeft kabelbanen als openbaar vervoer. Schoon, veilig en niet zo duur als bruggen en tunnels. Dus een manier om noord en centrum bij elkaar te brengen. Ook leuk als toeristische attractie. Doe maar! Baat het niet, het schaadt ook niet. Als het niet bevalt is het makkelijk ongedaan te maken.

Kopenhagen is het gelukt om fietsers vrijwillig een fietshelm op te zetten. Maar dat roept vooral de vraag op waar fietsers dood aan gaan. Aan auto’s…

Brussel heeft 30km/u ingevoerd en dat blijkt goed voor de verkeersveiligheid en de leefbaarheid in de stad. Nou, dat treft! 13 december 2023 wordt het ook in Amsterdam ingevoerd.

Bogotá is op zondag autovrij. Prachtig allemaal, maar wel duur om te organiseren. Daarom lukt het in Amsterdam ook niet meer. Hoewel de ervaring waardevol is zal die in Amsterdam ook weer niet zo revolutionair zijn als elders. Lopen en fietsen zijn geen onbekende of impopulaire modaliteiten die extra promotie nodig hebben. Beter permanente oplossingen.

Kortom:

  • doe die kabelbaan maar.
  • verbeter het ov.
  • draagvleugelboot, als die over de Oranjesluizen kan.
  • milieuzone aanscherpen.

Geef het fietspad terug aan fietsers

Fietspaden zijn fietssnelwegen geworden. Behoud het fietspad toch voor fietsers op eigen kracht, bepleit Reinder Rustema.

Een versie van dit artikel verscheen in de NRC van 24 april 2023. Op 28 april verscheen de reactie De auto blijft mijn grootste zorg en er hoort een petitie bij fietspadterug.petities.nl

Naar aanleiding van het toegenomen aantal doden afgelopen jaar in het verkeer, barstte onlangs de discussie over verkeersveiligheid los op veel schermen en schermpjes.

Het scheiden van mensen en auto’s is tot nu toe de beste oplossing gebleken om ongelukken te voorkomen. Het fietspad is daarom wereldwijd een succes. In steeds meer steden, tot groot verdriet van automobilisten in New York of Parijs die ruimte moeten inleveren. Zijn we daar in Nederland al aan toe?

In fietsland Nederland ligt nu 37.000 kilometer fietspad, ooit vooral bedoeld om de auto niet te hinderen. In tegenstelling tot de buitenlandse fietspaden, die forensen uit de auto moeten lokken, is de doelgroep van het Nederlandse fietspad van oudsher heel breed, zoals het trottoir dat ook is. Iedereen die fietst hoort thuis op het fietspad. In de praktijk werkt dat niet meer.

De fietscultuur hier heeft ook een bromfietscultuur opgeleverd, maar de bromfietsen hier zijn niet te vergelijken met die elders. Scooters in de steden van Italië en Frankrijk bijvoorbeeld zijn in feite krachtige motorfietsen, omdat ze bij gebrek aan fietspaden de rijbaan delen met de auto’s. Diezelfde scooters rijden in Nederland rond met een afgeknepen vermogen om het snelheidsverschil met fietsen te verkleinen. Eerst op het fietspad, tot in 1999 werd besloten dat de bromfiets daar niet meer thuishoorde. Niet om de fietser te plezieren, maar vooral omdat de bromfiets op het fietspad in de dode hoek van de automobilist ernaast bleef plakken.

Om na 1999 op het fietspad te blijven werd de snorfiets populair. Die was oorspronkelijk bedoeld als een bromfiets op halve kracht: een suffe brommer die destijds maar 20 kilometer per uur kon, en waarvoor geen helm verplicht was. De maximumsnelheid van uiteindelijk 25 kilometer per uur werd vooral een theoretisch gegeven. Door een zekerheidsmarge in de jurisprudentie bleek dat je er, zonder risico op een boete, 34 kilometer per uur mee kan rijden. Twee keer zo snel als de gemiddelde fietser.

E-bike is een blijvertje

De snelle, ongeduldig toeterende snorfietser doet bij het inhalen fietsers geschrokken uitwijken. Ontworpen voor de rijbaan passen ze slecht op het fietspad door volume, gewicht en kracht. In vooruitstrevende steden met drukke fietspaden, zoals Amsterdam, rijdt de snorfiets sinds 2019 dan ook op de rijbaan. Het bleek opnieuw veiliger omdat ze dan niet langer in de dode hoek naast de auto’s rijden. Nu er sinds 1 januari een landelijke helmplicht is voor de snorfiets worden de kaarten opnieuw geschud. Men ruilt de snorfiets in voor een e-bike. L’histoire se répète.

Waar de e-bike in het buitenland een troef is om forensen mee de auto uit te lokken, kannibaliseert de e-bike in Nederland vooral op het fietsen op eigen kracht. Zowel de snorfiets als de ‘op eigen kracht’-fiets wordt omgeruild. Ook voor de recreatie, je kan er veel meer kilometers fietspad mee verkennen. Daarnaast is sinds de pandemie en de verslechteringen in het openbaar vervoer de e-bike ook een alternatief voor trein, bus of tram.

De e-bike heeft alle voordelen van de snorfiets: op het fietspad, snel, op fatbikes zelfs zonder te trappen. Maar zonder de nadelen: geen helmplicht of verplichte verzekering, benzine tanken, stank, lawaai, regelmatige onderhoudsbeurten, zwaar en lastig te stallen.

Die e-bike is een blijvertje en groeit in populariteit. Optimisten uit de industrie beweren zelfs dat uiteindelijk elke fiets een e-bike zal zijn: de consument wil sneller en verder, niet langzaam en op eigen kracht. De industrie profiteert graag van het fietspadennetwerk en consumenten doen mee en ‘verbeteren’ hun e-bike zodat ze sneller kunnen of niet hoeven te trappen.

Fietspaden worden zo gaandeweg fietssnelwegen voor flitsende forensen en kilometersvretende recreanten, ten koste van de lokale fietser op eigen kracht en andere langzame fietsers. Het fietspad is niet meer voor iedereen.

Shared space

Als we willen dat het fietspad de stoep voor fietsers blijft, dan moeten we daar duidelijk voor kiezen. Schuif niet telkens alles wat geen auto is van de rijbaan naar het fietspad.

Draai het om. Met het invoeren van 30 kilometer per uur in de bebouwde kom is dit het moment om tegelijk de doelgroep van de rijbaan te verbreden: maak daar een shared space van. Is het gemotoriseerd, gaat het sneller dan een fietser op eigen kracht, lijkt het niet op een fiets? Dan hoort het op die rijbaan thuis.

Ook op de rijbaan tot 50 kilometer per uur kan ruimte gemaakt worden. Bromfietsers vragen nu al om het verhogen van hun maximumsnelheid, zoals in het buitenland, om mee te kunnen komen. Racefietsers willen ook wel, zodra automobilisten dat tolereren. Nu klagen de speed-pedelec fietsers (een snelle e-bike) dat automobilisten ze eraf duwen terwijl ze niet op het fietspad mogen.

Pas als het niet veilig op de rijbaan kan, ook niet als de auto inschikt, dán is het welkom op het fietspad.

Reinder Rustema is lid van de actiegroep ‘Geef het Fietspad Terug!’.

Parkeer de ramen in parkeergarage Rokin

Parkeer de prostitutieramen in parkeergarage Rokin, dat brengt ook een autoluw Amsterdam dichterbij. In een ondergrondse buurt geven die weinig overlast. De toeristen kunnen via de bestaande ingangen naar beneden lopen naar straatjes met rood verlichte ramen. Dronken of in een groep? Dan kom je niet langs de draaihekjes.

De gemeente is in zo’n geval de verhuurder van de ruimte. Ze kan regels opstellen en zo hopelijk ook misstanden bestrijden. De brandweer zal er sowieso geen mensenmassa’s in willen, maar gelukkig is er op het Rokin genoeg ruimte voor files mensen. Dat liever dan de auto’s nu.

Misschien is er op de laagste verdiepingen ook nog ruimte voor wat alternatief en kleinschalig nachtleven dat nergens meer welkom is of de huur kan betalen; ideaal voor de club ‘Diepte’ van weleer.

in Het Parool van 21 februari 2023

UPDATE: in Het Parool van 6 december 2023 een vergelijkbare brief! Van ene Jeroen van den Berg. Maar dan met de Bijenkorf-garage en niet de Rokin-garage. Onrealistisch, want die garage levert miljoenen op voor een commerciële exploitant.

De ‘goeden lijden onder de kwaden’

Een reactie die ik veel tegenkwam in reactie op de helmplicht voor de snorfiets. Er is namelijk een klein deel van de snorfietsers dat langzaam rijdt op de snorfiets. Maar omdat het grootste deel de snelheid overtreedt en dus een helm op krijgt om hersenletsel te voorkomen moet die minderheid dat ook.

Iets vergelijkbaars zien we nu met de snelle e-bikes. Daar zullen maatregelen tegen komen. Omdat een deel voor problemen zorgt zal de hele groep aangepakt worden. Het is dus verstandig om degenen die voor problemen zorgen aan te spreken omdat ze de privileges die de e-bike nu geniet (als fiets op het fietspad zonder helm) in gevaar brengen.

Lastig is alleen wel dat een deel zich niet de wet laat lezen door wie dan ook…

How the war ends, probably after a long time

Earlier I wrote about Putin and the Russians because I couldn’t understand what was going on.

The follow-up question is now: how does this war end?

Eventually a war will end. All wars in history did. But it also always takes longer than expected because a war is easier to start than to finish is a quote I picked up from this article in De Groene Amsterdammer.

Many wars have no clear ending. The conflict is just frozen. Which is a likely scenario in the case of the war that Russia started with Ukraine. A new leader in Russia is most likely the first chance for this war to end.

Then what? How can such a leader get away with justifying so many casualties on the Russian side? Just blame the previous leader? That can only come together with a fundamental, revolutionary upheavel of the entire system and culture, the entire government because everyone was complicit. Something like Navalny taking over and during the take-over completely restructering the entire country. Unlikely, because the federation would have desintegrated before that. Also unlikely because Putin has a vast majority of his citizens under his spell. In other words, it would require one big mess, possibly a civil war. I guess this is also the scenario Western leaders are hoping for. Let the Russian Federation implode, that will do it.

On the other hand, that country can just endlessly carry on with the war. More soldiers, more weaponry and ammunition. They might even become more successful along the way. That course would make the most sense for both Putin and his citizens, it would be consistent for them.

Ukraine can not do anything but fight back. To avoid the loss of troops it will just be more defensive than it already is. With the help of more weaponry from the West it will probably become more effective in intercepting attacks on its citizens (cities, infrastructure). The West has an industry that has an interest in having a war to fight. It is good for business. Taxpayers together can afford it, a war is often good for the economy. And because this threat from Russia in whatever state will not go away anytime soon the industry can expect a continuous turnover. This war is good for business. The part of Ukraine where the fighting is going on will then become a deserted wasteland to test out weapons (for the West) and to slaughter more soldiers (for Russia).

A defeat for Russia without any change in leadership would be existentially confrontational for Putin. To avoid at all cost. How can you make it look less like a defeat? Promise that Ukraine won’t be member of EU and NATO? Perhaps if it has a time limit, like not the next 10 years. It won’t make Russia beloved by Ukraine. Not for the next few generations. Only if Russia itself changes fundamentally. Like tear it apart for starters. The last thing that Putin and his clan wants.

Even if the West, China, India and other countries are teaming up to isolate Russia with sanctions, put diplomatic pressure and so on, it can just continue. Some will flee the country, many will be jailed, but it won’t stop the regime. After all, Russia has already invested so many human lives in the war. Also, the regime has a complete disregard for the suffering of its own citizens. They can just die, no problem. There is no justice in the country anyway. For Ukraine it is easy to stop the war, the minute the borders of 1991 are restored. And then build a big wall with Russia as border, I assume.

What Putin wants is what he can not get. Putin feels threatened by the West and wants certainty that the West will back off. The West wants Putin to first stop the war with Ukraine. The West can not negotiate on behalf of Ukraine while they are in a war, it can not negotiate with Putin directly (Macron tried). Putin thinks he is fighting the West, while the West has absolute respect for the sovereignty of states because it is founded on it. Putin does not seem to understand that concept at all. See how Russia deals with neighbours. There is not the slightest sign that it respects sovereignty. Just like it has no respect for the lives of individuals. It is the terrorist state that Zelinsky often calls it.

Then there is a call by a group of intellectuals in the Netherlands that argue in favour of negotiating with Russia. Because wars that do not end with a clear victory on either side need a diplomatic negotiation is what they argue. Statistically this is not the case according to the article I started with.

But how can the EU, the US or what else negotiate about someone else its territory? It can not. Even if Russia gets written promises that Ukraine wil never get access to NATO, the EU, and such and suppose that Russia retreats (that would be weird). Partially or completely. This does not guarantee peace because Russia can decide to just start fighting again if Ukraine becomes too Western or whatever ‘feeling’ it has about how Russia is mistreated. It is obvious that Ukraine does not want to belong to Russia or its sphere of influence. The West can not do anything else but respect that, because it is existential for all countries in the West to respect the sovereignty of a nation (not for Russia and it’s federation obviously).

In The Standaard there is another, pragmatic plea to negotiate and sacrifice the territory Russia currently holds. Because this war can’t be won. The West has not been empathetic for Russia “both Napoleon and Hitler stood at the gates of Moscow”, to not have been recognised as a regional power. In a reaction someone from political science stresses that The West has tried all kinds of things to integrate Russia in the West: Council of Europe, G8, the WHO. The expansion of NATO and the EU was not at the initiative of its members but because the countries from Central and East Europe wanted it very much, running away from Russia. No anti-Russian agenda there. There is even a sentiment to keep the new members at arms length because of incompatibilities with West Europe.

Overlooking all this I see this drag on for years with some messy unforseen outcome. Actually, a quick victory for Ukraine might not be the way to defeat Russia. Without a revolutionary regime change Russia might be coming back. With a bit more patience the Russian federation and its republics should better desintegrate first.

Laat grote bedrijven meebetalen aan het openbaar vervoer

Amsterdam en andere grote steden hebben geld nodig voor de openbaar vervoer-infrastructuur. Den Haag gunt dat traditiegetrouw niet, te weinig of te laat omdat alle gemeenten in het land ook recht hebben op een beetje. Daarom moet de Gemeentewet veranderen zodat de grote bedrijven in grote steden, net als in Île-de-France, bij kunnen dragen aan het openbaar vervoer. Daar wordt namelijk dat mooie metronet in Parijs en omgeving grotendeels mee gefinancierd.  Vertaald naar de Amsterdamse situatie zou dat zo’n 700 miljoen per jaar op kunnen leveren, terwijl de vervoerskosten in 2020 hier zo’n 500 miljoen bedroegen. 

Stad versus provincie

Steden zijn dan wel heel aantrekkelijk voor grote bedrijven maar de hoge bevolkingsdichtheid maakt het ook complexer – en dus duurder – om infrastructuur aan te leggen. Dat is de rechtvaardiging hiervoor.

Waar men in een landelijk gebied genoeg heeft aan het asfalteren van een stuk weiland voor een tweebaansweg met een fietspad ernaast is dat in de stad niet genoeg voor bereikbaarheid. Om grote massa’s mensen te vervoeren organiseer je als overheid dat steeds dezelfde cabines op en neer rijden of varen met steeds andere mensen die in- en uitstappen. Niet iedereen een eigen cabine. Privévervoer schiet tekort. Er zit zelfs een limiet aan wat de fiets kan oplossen, zelfs als meer forensen eindelijk de auto voor een (elektrische) fiets omruilen.

Prettige grote steden functioneren niet zonder goed openbaar vervoer.

Waarom zo financieren?

  • Belastinginkomsten van burgers inzetten om het openbaar vervoer in de stad te verbeteren is niet iets waar je electoraal mee scoort, in ieder geval niet als VVD. Het vergt een abstractielaag teveel om te populariseren dat ook de automobilist die in suburbia woont beter af is met meer openbaar vervoer. Immers, dan kunnen andere automobilisten de auto laten staan om goedkoper en prettiger op hun bestemming te komen met het openbaar vervoer en dat geeft ruimte op de weg.
  • Openbaar vervoer is geen linkse hobby maar bittere noodzaak om stedelijke regio’s te laten functioneren. Daar zit onderling afhankelijke arbeid geconcentreerd. Omdat het betalen voor zo’n abstractie nooit populair wordt bij het electoraat is het beter om de grote bedrijven in de grote steden een extra belasting op te leggen. Die kiezen rationeel op basis van een uitgebreide analyse voor de regio met goed openbaar vervoer.
  • Als een belasting doelgericht is kan die lokaal geheven worden, denk aan de toeristenbelasting, de precariobelasting, de vermakelijkhedenretributie en dergelijke die in de Gemeentewet beschreven staan.

Niet de kleintjes maar de groten

Natuurlijk gaat het niet om het belasten van het midden- en kleinbedrijf. Die zijn al een ’sitting duck’, ze kunnen praktisch niet verkassen, zijn doorgaans op hun vestigingsplek gegroeid. Het gaat eerder om de grote multinationals die Amsterdam uitkiezen uit vele alternatieven in Europa of de wereld. Het ‘fiscaal gunstige klimaat’ verandert niet fundamenteel als de lokale overheid komt aankloppen om een heel kleine lokale belasting te heffen. Amsterdam blijft òòk met zo’n belasting nog steeds aantrekkelijk dankzij de hoog opgeleide talenten die hier graag willen wonen. Wordt eerder aantrekkelijker. Dat kost een klein beetje, maar nu kunnen bedrijven daar niet aan bijdragen. 

Teken de bijbehorende petitie ovbelastingbedrijven.petities.nl

Petitie tekenen als handelingsperspectief na nieuws consumeren

Een Washington Post-journaliste schreef over haar behoefte om nieuws te mijden. Er zijn veel nieuwsmijders in de Verenigde Staten.

Ze schrijft onder andere:

Dus als ik las over weer een schietpartij op een school stuurde ik geen vlammend mailtje naar mijn vertegenwoordigers in het Congres. Nee, ik had te veel verhalen gelezen over het falen van het Congres om te geloven dat dat iets zou uithalen.

Het ondertekenen van een petitie kan wel helpen, als daar ook een lobby aan vast zit en mensen het blijven volgen. Niet voor elk artikel dat in de krant staat is een petitie nodig, maar zo heb ik zelf wel het een en ander aan petities gestart naar aanleiding van het nieuws. Ik noem ze per onderwerp:

Schietpartijen, liquidaties, en dergelijk wapengeweld

Het is in Nederland veel belangrijker op de fysieke wapens op te sporen. Veel belangrijker dan drugs bestrijden want dat is veel complexer en moeilijker. Daarom, teken wapens.petities.nl als je weer leest over onveiligheid, onrecht, intimidatie of iets dergelijks door wapen. Die dingen kunnen heel schaars gemaakt worden in Nederland, ze zijn al verboden en gevaarlijk (ook voor de politie zelf). Er moet alleen top-prioriteit aan gegeven worden.

Milieuvervuiling, zwerfvuil, bedreiding van ecosystemen

Als consumenten kopen we heel veel meuk en de industrie is niet verantwoordelijk voor het afval wat zo ontstaat. Dat ben jij als consument. Maar dat werkt slecht, want er wordt zo alleen een moreel appèl op je gedaan om netjes met je afval om te gaan. Met een beloning werkt dat veel beter. Daarom, statiegeldopalles.petities.nl ook voor als je zelf afval niet op kan/wil ruimen. Dan doet iemand anders het wel. Kan via de EU wel wereldwijd de oplossing worden. Als alles retour komt bij de industrie zullen ze er in de productie rekening mee gaan houden. Nu is het exploiteren van de planeet geen aparte kostenpost, hoogstens is het delven/winnen van grondstoffen een kostenpost.

Deze posting zal ik aanvullen, ook met petities van anderen, maar kijk tot die tijd zelf even in de lijst met mijn eigen petities.

Good reads about the Russians and Putin

To get a grip on reality I also read many of the pieces about Russia and Putin. Few pieces actually stand out. First there is this interview (in Dutch) in Knack with Russia analyst Tatjana Stanovaja, from France.

Putin thinks in systems. Russia as a system is pretty much finished, a job well done. The state functions, with pensions being paid, entrepreneurs can start and do their business, the economy is strong, financially way more stable than in the nineties. Some minor problems, but overall he achieved big successes for which all the Russians should be thankful and celebrate him as a leader.

Europe is geopolitically irrelevant and just an agent of the US. It is annoying that European countries take the side of the US. They have become irrational, weak and inpredictable. If only Europe was sovereign it would inevitably cooperate with Russia and not the US.

After Putin it will get worse rather than better. He is more moderate than the political mainstream. The fall of the Sovjet Union is still a major geopolitical trauma in Russia. Russians are convinced that the West is out to destroy Russia, the victim of history. The West neglected Russia the past three decades and did not act on such signals. Russia might very well become more aggressive.

Putin thinks in terms of intentions of other actors, not what actually happened. Which is after all only a version of reality. The west potentially could have been financing Navalny, potentially Ukraine could join NATO, all that is what matters.

There is a lot more good stuff in the interview.

Then about the Russians. Why are they so passive, how can they let all this pass? The Dutch writer Emma Bruns digs into her personal memories about her dealings with Russians. Some hilarious stuff (also in Dutch), which is probably also what makes others fascinated about Russia, like the founder of the Moscow Times Derk Sauer who becomes homesick for Moscow after four months in exile in the Netherlands, melancholy, ‘toska‘.

Along the way in her reflections Bruns mentions satirical writer Zinovjev and his fake autobiography Homo Sovieticus. Which got an entry in Wikipedia. In that entry there is a summarising quote from a certain Maria Domańska:

The “Soviet man” is characterised by his tendency to follow the authority of the state in its assessment of reality, to adopt an attitude of mistrust and anxiety towards anything foreign and unknown, and is convinced of his own powerlessness and inability to affect the surrounding reality; from here, it is only a step towards lacking any sense of responsibility for that reality. His suppressed aggression, birthed by his chronic dissatisfaction with life, his intense sense of injustice and his inability to achieve self-realisation, and his great envy, all erupt into a fascination with force and violence, as well as a tendency towards “negative identification” – in opposition to “the enemy” or “the foreigner”. Such a personality suits a quasi-tribal approach to standards of morality and law (the things “our people” have a right to do are condemned in the “foreigner”).

When you read this, a report in The Guardian how “the Muscovites put the war aside and enjoy summer” does not come as a suprise at all.

Another good article in De Groene Amsterdammer sums up the extreme violence in the Russian society which has a long history.

And another article in De Groene Amsterdammer how Putin needed this war, how this is extremely dangerous for everyone. Putin and his KGB-friends continue only until they are stopped. Although there is a divide between generations, but also within both Russia and (East) Ukraine. Those who are nostalgic about the soviet era versus the ones who want freedom.

In English, the Economist wrote on 29 July 2022: A dark state.

Vladimir Putin is in thrall to a distinctive brand of Russian fascism. That is why his country is such a threat to Ukraine, the West and his own people

These sources together are internally coherent and are externally coherent with what we know from history and the news. All this together validates this version of reality as something we can use well to understand it.

In De Groene Amsterdam of 15 june 2023 an article by Raymond van den Boomgaard appeared discussing the work of and interviewing Gulnaz Sharafutdinova. She wrote The Afterlife of the ‘Soviet Man’: Rethinking Homo Sovieticus (2023). Much has changed in Russia. A middle class was forming, they would travel, knew what the world was like. Developing well. But abruptly this came to a halt when Putin would go for a third term. Big demonstrations erupted. In reaction to that the regime realised that a shift from modernism to conservatism was needed. The big city Russians all of a sudden where no true good Russians. Grabbing Crimea in 2014 made Putin more popular: he was the wizard who could make the empire grow big again without any bloodshed. He could safeguard the greatness of Russia in the future. This waned within a few years with budget cuts in penions and such. Eventually he was considered the least bad of all the options.

Burgerlobbyist

Brief in de Volkskrant, gepubliceerd op 15 juli 2022, in de krant van zaterdag 16 juli 2022.

Lobby is ondemocratisch, schreef Ludo Grégoire hier op 12 juli. Dat is het nu misschien vaak, maar niet per definitie. Er is allerlei lobby gaande, niet alleen door Uber en dergelijke multinationals, maar ook door bijvoorbeeld gemeenten, provincies en maatschappelijke organisaties. Zo werken er nu ook al lobbyisten namens u, als burger. 

Typisch is wel dat lobbyisten uiteindelijk een factuur willen versturen. Hun uren, inzichten en netwerk hebben ook echt toegevoegde waarde. Het is in theorie wel mogelijk om dat werk zelf te doen als burger met een petitie, maar het kost je gruwelijk veel tijd en leergeld als je voorstel niet direct wordt opgepakt door een Kamerlid. Organisaties kunnen facturen beter betalen dan een groepje burgers. Maar burgers (en hun lobbyisten) hebben weer vaker argumenten waar Kamerleden wat mee kunnen.

Zoek daarom als burger met een petitie die aanslaat zelf contact met een lobbyist, bijvoorbeeld een bestaande maatschappelijke organisatie met eigen of ingehuurde lobbyisten. Belangrijke regel voor iedereen is om kleine beetjes geld aan organisaties met goede doelstellingen te doneren, daar kunnen ze hun lobby van betalen.  

Reinder Rustema

Eindredacteur Petities.nl