U kunt zelf bepalen of en via welke kanalen u door (één van) de Goede Doelen Loterijen benaderd wilt worden.
Reclamevoorkeuren
De Goede Doelen Loterijen willen u op zo relevant mogelijke wijze te benaderen. U kunt uw reclamevoorkeuren per Goede Doelen Loterij instellen.
Marketing- en reclamevoorkeuren instellen
Wanneer u liever geen reclame per geadresseerde post, telefoon of e-mail wilt ontvangen, kunt u uw voorkeuren instellen per Goede Doelen Loterij via onderstaande links:
Typisch is ook dat de links daar niet klikbaar zijn. Zo worden ze niet opgepikt door zoekmachines enzo. Maar bij deze dus wel klikbaar en hopelijk makkelijk te vinden om al die post voor vorige bewoners op te geven. Retour sturen lijkt niet te werken. Het werk dat je zo verricht voor ze blijft onbetaald natuurlijk!
In reactie op mijn blogposting tegen de RVV-ontheffing die automobilisten het privilege geeft allerlei verkeersregels te kunnen negeren reageerde raadslid Jan-Bert Vroege met
nee, RVV is niet voor loodgieter maar voor busjes van Alliander, waternet, gvb etc etc. wel fijn in casu gaslek etc
Dus vanmorgen maakte ik wat kiekjes van busjes die duidelijk niet assisteren bij een calamiteit zoals een gaslek.
en sprak ik met de chauffeur van de De Kweker-truck, de hovenier en een Albert Heijn-bezorger (niet op de foto) en zei dingen als:
“Zeg hoe kom je aan zo’n superdeluxe-ontheffing?”
“Overal parkeren? Dat wil ik ook wel! Kost zeker duizenden euro’s?”
De antwoorden waren voorspelbaar, maar wel relevant:
“Je moet wel een bedrijf hebben hoor”
“Nee hoor, geen betaald parkeren, maar hier gratis op de brug” (ik wees naar een vrije parkeerplaats)”
“Kost honderd euro ofzo en dat is alles”
“Je moet het wel aanvragen bij de gemeente, dat wel. Kopietje ervan kan niet, kijk er zit een watermerk op en het kenteken kunnen ze vast wel checken.”
Interessant was ook een bestelbus van installatie- en onderhoudsbedrijf Feenstra.com. Die had iets anders, een ‘vrijstelling’ uitgereikt door Nuon Energy. Bij mijn weten geen overheidinstelling. Kennelijk mag die vrijstellingen uitdelen aan onderaannemers.
Hoi Reinder, goed dat je hier de vragen over stelt. Feenstra gebruikt deze ontheffing alleen bij spoed. 1/2
Onduidelijk is of Nuon inderdaad zelf RVV-ontheffingen mag uitdelen, hoe spoed wordt gedefinieerd en door wie en of er een sanctie is voor Feenstra als ze de ontheffing misbruiken of dat ze het nu zomaar netjes doen. De bus stond namelijk wel netjes geparkeerd in een betaald parkeren-vak.
Maar ik zag ook een auto van de gemeentereiniging met een hogedrukspuit een plaskrul schoon spuiten. Dat is goed te verdedigen, maar de handhaver die beboet kan zien dat dit geoorloofd is. Geen ontheffing voor nodig, kan gerust afgeschaft worden.
Resumerend, de RVV-ontheffing is:
een uitnodiging voor misbruik
een stimulans om nooit betaald te parkeren (ook al kan dat heel goed)
geen prikkeling voor innovatie in logistiek
ontneemt de vraag naar laad/los-plekken
geeft onterechte concurrentievoordelen aan grote organisaties
een kostenpost voor de gemeente (fte’s nodig voor uitgifte en misgelopen parkeergeld)
gevaarlijk voor voetgangers en fietsers
een aanslag op de openbare ruimte
Er zijn hele goede alternatieven. De meest voor de hand liggende: laat het aan de handhaver over. Die kan je de instructie geven om bij calamiteiten en onvermijdelijke situaties, zoals reiniging, niet te handhaven.
Maar als de reinigingsmedewerkers na het schoonspuiten van de plaskrul in hun auto gaan zitten schaften moeten ze doorrijden naar een parkeerplaats. Laat het aan de handhaver over, maatwerk is nodig. Zo’n regeling is een uitnodiging voor grootschalig misbruik.
Bijna dagelijks zie ik allerlei levensgevaarlijk of asociaal geparkeerde bedrijfsauto’s staan in Amsterdam. Vaak ligt er een RVV-verkeersontheffing kaart op het dashboard.
Dat is een privilege om je aan alle regels te ontrekken! Op de kaart staat wel dat je het zo moet doen dat het niet gevaarlijk is. Maar krijg je een cursus over verkeersveiligheid om dat te kunnen inschatten? Volgens mij kan je nergens de verkeersregels opschorten zonder dat het een gevaar oplevert.
Wie zijn dan deze mensen die zonodig een ontheffing van de regels nodig hebben? Het bestelbusje van de loodgieter die naast een fontein van een gesprongen waterleiding moet parkeren denk ik dan, dat werk.
Nee hoor, steigerbouwers bijvoorbeeld. Die mogen hun vrachtwagen op de stoep parkeren om uit te laden. Geen voetganger kan er meer langs. Ze moeten anders verder lopen met hun lading. Waarom niet een parkeerplaats reserveren? Of gewoon op de rijbaan stilstaan en met een hydraulische kraan de hele lading op de stoep zetten? Er zijn legio oplossingen mogelijk.
Voor calamiteiten kan ik me voorstellen dat je geen boete wil geven aan de commerciële hulpverlener. Maar typisch voor serieuze calamiteiten is dat de politie of de brandweer er ook aanwezig is of was. Die kan toch makkelijk ter plekke even een kenteken doorgeven? De telefoniste in de centrale typt het in en dagelijks gaat zo’n lijst kentekens naar parkeerbeheer die boetes voor dat kenteken op die plaats en tijd kan wegstrepen.
Voor de reparateur van de stoellift van een bejaarde is het triest, maar die moet zijn gereedschapskist maar wieltjes geven en het laatste stuk vanaf de dichtstbijzijnde parkeerplaats lopen. Een gesprongen waterleiding bij iemand thuis? De loodgieter moet maar met een bijrijder komen die na het uitstappen en uitladen van de gereedschapskist een parkeerplekje gaat zoeken en heen en weer blijft lopen naar de auto voor materiaal. Dat is de prijs die je betaalt voor wonen in Amsterdam. Nu is de prijs de verkeersveiligheid en veel ongemak voor fietsers en voetgangers. De openbare ruimte is al overvol, daar is echt geen ruimte voor allerlei ondernemers. Er zouden wel meer laden/lossen-plaatsen moeten komen, maar zolang deze ontheffing bestaat zal de vraag ernaar ook zwak zijn. Zo’n ontheffing is altijd goedkoper dan zo’n betaalde laden/lossen-parkeerplaats.
Het concept van een vrijbrief om ontheven te zijn van regels kan niet. Hoogstens alleen voor de handhaver van de wetten zelf, die uiteindelijk het laatste woord heeft in een concrete situatie. Ze hebben er wat over gekregen op de politieacademie en door hun ervaring met verkeersongelukken hebben ze praktijkervaring. Maar dat kan je niet overlaten aan burgers. Die vinden dan al snel alles een calamiteit en redeneren van zich af. Je kan toch prima om mijn auto heen lopen? Gewoon met je kinderwagen of rollator even over de rijbaan, niet zeiken: “Had je wat? Waar bemoei je je mee? Ik heb een ontheffing pannekoek!”
Ik kan me echt geen enkele reden voorstellen waarom je zo’n ontheffing zou moeten laten bestaan. De politie is aanwezig (of die haal je erbij) als er echt een calamiteit is.
Dit is dus dezelfde dynamiek als bij de gehandicaptenparkeervergunning. 16.719 gehandicapten van buiten Amsterdam die overal mogen parkeren (Het Parool 21 oktober 2017). Taxichauffeurs en leasemaatschappijen bijvoorbeeld. Ze wonen in Amsterdam, maar hun kenteken staat elders geregistreerd, verspreid over 187 gemeenten.
Wat is de geschiedenis van de RVV-ontheffing eigenlijk? Hoeveel van dergelijke ontheffingen zijn er nu uitgegeven?
Graag uw aandacht voor het leed van Amsterdamse fietsers en hoe we beperkt worden in onze bewegingsvrijheid. De vrijheid van 37.000 snorfietsers veroorzaakt de onvrijheid van een half miljoen fietsers in Amsterdam.
Gewone Amsterdammers ervaren veel scooterleed waar geen cijfermateriaal of documentatie over bestaat. De antwoorden van de minister en het SWOV-rapport gisteren zijn geschreven om u te overtuigen dat het VOOR DE SNORFIETSER minder letsel op zal leveren.
Maar HEEL. VEEL. Amsterdamse fietsers kennen een anecdote over wat die ellendige snorfietsers voor leed veroorzaken. Of ze zijn zelf slachtoffer (wijs naar Reinjan).
1. Sebastiaan werd ingehaald en ging tegen de klinkers. Op de eerste hulp is hij opgelapt maar na een week ging hij via de huisarts naar de specialist. Eén ruggenwervel was verschoven. Twee maanden ellende waardoor zijn onderzoek op de universiteit vertraging opliep en zijn onderwijs uitviel…
2. Joost overkwam hetzelfde. Ook zij heeft de scooters niet gezien, alleen gehoord en gevoeld. Haar gezicht was een ravage. Littekens, bulten, blauw en groen. Studenten ontweken haar blik, luisterden voorover gebogen naar haar. Ze is rond de 60 en nu durft ze niet meer buiten haar buurt te fietsen. Ze gaat voortaan met de tram door de stad. Collega’s konden haar specialistische onderwijs niet overnemen, dus werkgroepen vielen uit…
3. Tamara werd ook geschept. Haar promotie-onderzoek duurde langer en ze heeft de rest van haar leven littekens op haar been.
4. Chloë is een Française uit Berlijn woonde net in Amsterdam voor haar nieuwe onderneming. Ze nam gelijk een fiets. 8 minuten later had een scooter al een litteken op haar enkel veroorzaakt. Ze had niet begrepen dat scooters op het fietspad mogen. Het is niet uit te leggen…
5. Een 6 maanden zwangere fietste op een fietspad. Een scooter van achteren moest uitwijken voor een andere fietser. De scooter stuk haakte aan haar broek. Gelukkig scheurde die, want anders was ze ten val gekomen.
Ze verkrampt nu elke keer als ze het geluid van een naderende scooter hoort aanzwellen van achteren. Herkenbaar.
En dat gebeurt VAAK! Een scooter haalt op een fietspad alle fietsers in. Misschien honderd? Geen fietser ontsnapt eraan.
slachtoffer van de snorfiets
Af en toe heb je eentje die achter je blijft kleven. Dan weet je niet wat er gaat gebeuren… Maak je dan een verkeerde beweging dan wordt je aangereden.
U hoort het, allemaal ‘klein’ leed. Niets hiervan is terug te vinden in statistieken over ongevallen! Er is geen blikschade, het is geen verzekeringskwestie. De scooter rijdt door, ze horen vaak niet eens dat ze een ongeluk veroorzaakten!
Over handhaving heeft u ook vragen. Als de politie een fuik heeft geplaatst waarschuwen snorfietsers elkaar in de wijde omgeving. Ook via sociale media gaat dat snel. De meeste zijn toch al wel aan de beurt gekomen. Pubers zwaaien na afloop met de middelvinger naar de politie.
Ik vroeg een motoragent eens hoe ze een scooter aanhouden als het echt moet. “De veiligheid van het publiek staat voorop” benadrukte hij. Bij die jongens op de scooter spuit de adrenaline al uit hun oren tijdens een achtervolging, dus je rijdt er langzaam achteraan en collega’s komen uit andere richtingen. Vroeg of laat rijdt hij zichzelf klem of onderuit. De politie weet ook wel dat voor de jeugd zo’n achtervolging een onbetaalbare statusverhogende ervaring is. Dus die krijg je pas bij een roofoverval of iets dergelijks.
Het geeft wel aan dat de scooteraar zich onaantastbaar voelt. Wat er ook gebeurt, ze ontsnappen. De infrastructuur moet anders. Daar bereik je dag en nacht iedereen mee.
Maar als fietser kunnen we ze ook aanspreken natuurlijk. Alleen nu hebben we geen poot om op te staan. Ik heb eentje die me opzij toeterde eens toegeroepen “hee mister, u overtreedt de wet.” Hij draaide om, begon dicht naast me te rijden en me uit te schelden “waar bemoei jij je mee klootzak, jij moet je bek houden jij!” (accent immiteren?) en toen ik antwoordde dat de wet binnenkort gaat veranderen spuugde hij me in het gezicht en stoof weg. Dus de AMvB is hard nodig, dan kunnen wij fietsers ze ook zelf van het fietspad sturen. We zijn met genoeg en ons belang is groot.
Goed, denk nu even terug aan al die Amsterdammers met littekens. Daar voeg ik nog twee categorieën aan toe. De oudere en het kind.
Mijn tante, ze fietste dwars door de stad om familie te bezoeken. Sinds 2013 durfde ze het niet meer door de scooters. Dus met een uitpuilende tram, dus minder vaak. Eén keer met haar autootje. Dat kostte heel veel tijd. Een enorme inperking van je bewegingsvrijheid dus.
Tegen je kinderen kon je vroeger zeggen: ‘veilig op het fietspad blijven hoor!’ Dat is nu JUIST geen plek waar het veilig is. Een moeder zei me gisteren nog dat ze haar zoon door het gevaar minder naast zich laat fietsen. Daardoor ontwikkelt hij belangrijke vaardigheden niet. Weer een bakfiets-kind. Terwijl dat jong fietsen juist uniek is voor Nederland.
Een vader had zich enorm verheugd op het maken van fietstochten door de stad met de kleine voorop. Om de wereld te zien en te benoemen. Dat is hem ontnomen omdat het te link was. Nu is zijn zoontje te oud daarvoor. Maar… soms fietst hij wel naast zijn vader naar school, hij smeekt erom, hij wil zelf fietsen zoals zijn vader. De snorscooters halen hem dan rechts in, over de smalle stoep. Tot nu toe gaat het goed…
Namens bijna 20.000 ondertekenaars, maar eigenlijk namens al die 100.000en fietsers in Amsterdam, laat de gemeente die scooters van het fietspad halen. Volgens onderzoek gaan ze dan weer fietsen. Een moeder die haar dochter op de scooter naar school brengt zei me laconiek: “Ach, het was leuk zolang het mocht. Dan maar weer fietsen.” Typerend.
Petitionaris Florrie de Pater namens de Fietsersbond afdeling Amsterdam
FLORRIE DE PATER
FIETSERSBOND AMSTERDAM
418 woorden, ± 3,5 minuut
Amsterdam is in de loop van 40 jaar een echte fietsstad geworden. De Fietsersbond heeft hier een belangrijke bijdrage aan geleverd. Dankzij deelname aan democratische processen, inspraak, ludieke acties, strijd en lobby door honderden vrijwilligers is er 513 km fietspad gerealiseerd en daar komt jaarlijks meer bij. Daardoor konden de 700.000 inwoners van de stad veilig op de fiets. Ik zeg ‘konden’. Want die tijd is voorbij…
Sinds zo’n 5 jaar maken duizenden snorscooters de fietspaden echt gevaarlijk.
De meeste fietspaden in Amsterdam zijn smal, vaak niet breder dan 1,8 meter, anderhalf komt ook voor. Als twee fietsers naast elkaar rijden, dan kan een derde er al nauwelijks langs, laat staan een brede scooter. Zelf voel ik me al in het nauw gedreven als er een scooter langs me komt razen. Ik fiets redelijk hard. Een scooter mag 25 km per uur, maar alles wat mij voorbij rijdt, rijdt minstens 30 km. U hebt kunnen lezen dat 87% van de snorscooters te hard rijdt. Dat zie ik op de palen met smileys die snelheden aangeven. De smiley wordt vrijwel altijd rood en verdrietig. Ik ook. En met mij vrijwel alle Amsterdamse fietsers die uitkijken naar de dag dat de snorscooter van het fietspad af moet. En laten we die ex-fietsers niet vergeten, die niet meer durven fietsen, vooral door die langsrazende scooters.
Maak de fietspaden dan breder. Goede suggestie, maar in Amsterdam werkt dat niet. Er is gewoon geen ruimte. Als we ruimte voor auto’s willen houden én wandelaars de stoep gunnen, doen moeten we het doen met wat we hebben. Die infrastructuur is dus een vast gegeven.
Het enige dat helpt is het fietspad weer terug naar de fietser, dus snorscooter naar de rijbaan.
(…)
Close
Ad-blocker not detected
Consider installing a browser extension that blocks ads and other malicious scripts in your browser to protect your privacy and security. Learn more.
