Als moderator van Petities.nl sta ik geen petities toe gericht aan bedrijven. Het idee erachter is dat je ‘met de voeten kan stemmen’, je kan een bedrijf boycotten.
In het nieuws vandaag was dat vier multinationals de regering hebben gedreigd Nederland te verlaten als de dividendbelasting niet afgeschaft zou worden. Dat is behoorlijk immoreel.
Te boycotten dus:
Shell
AkzoNobel
Unilever
Philips
Dat is niet eenvoudig als consument. Vooral Philips en AkzoNobel leveren aan organisaties. Het is gek om een ziekenhuis te boycotten omdat daar Philips-apparatuur staat of er verf van AkzoNobel op de kozijnen zit. Een ziekenhuisbestuur is overigens wel petitionabel, dus op die manier kan je dat met een petitie ondervangen. Is ook publieker. Je zou ook met een petitie kunnen vragen om bij openbare aanbestedingen bedrijven zoals deze uit te sluiten. Wel lastig, want dan zit je bijvoorbeeld zonder, met te dure of inferieure apparatuur als ziekenhuis.
Shell en Philips hebben ook het predicaat Koninklijk. Je kan de Koning met een petitie vragen om dat predikaat weer af te nemen. Dus geen Royal Dutch Shell of Koninklijke Philips meer.
Update: petitie aan de koning om Philips en Shell het predicaat Koninklijk weer af te pakken begonnen.
U kunt zelf bepalen of en via welke kanalen u door (één van) de Goede Doelen Loterijen benaderd wilt worden.
Reclamevoorkeuren
De Goede Doelen Loterijen willen u op zo relevant mogelijke wijze te benaderen. U kunt uw reclamevoorkeuren per Goede Doelen Loterij instellen.
Marketing- en reclamevoorkeuren instellen
Wanneer u liever geen reclame per geadresseerde post, telefoon of e-mail wilt ontvangen, kunt u uw voorkeuren instellen per Goede Doelen Loterij via onderstaande links:
Typisch is ook dat de links daar niet klikbaar zijn. Zo worden ze niet opgepikt door zoekmachines enzo. Maar bij deze dus wel klikbaar en hopelijk makkelijk te vinden om al die post voor vorige bewoners op te geven. Retour sturen lijkt niet te werken. Het werk dat je zo verricht voor ze blijft onbetaald natuurlijk!
In reactie op mijn blogposting tegen de RVV-ontheffing die automobilisten het privilege geeft allerlei verkeersregels te kunnen negeren reageerde raadslid Jan-Bert Vroege met
nee, RVV is niet voor loodgieter maar voor busjes van Alliander, waternet, gvb etc etc. wel fijn in casu gaslek etc
Dus vanmorgen maakte ik wat kiekjes van busjes die duidelijk niet assisteren bij een calamiteit zoals een gaslek.
en sprak ik met de chauffeur van de De Kweker-truck, de hovenier en een Albert Heijn-bezorger (niet op de foto) en zei dingen als:
“Zeg hoe kom je aan zo’n superdeluxe-ontheffing?”
“Overal parkeren? Dat wil ik ook wel! Kost zeker duizenden euro’s?”
De antwoorden waren voorspelbaar, maar wel relevant:
“Je moet wel een bedrijf hebben hoor”
“Nee hoor, geen betaald parkeren, maar hier gratis op de brug” (ik wees naar een vrije parkeerplaats)”
“Kost honderd euro ofzo en dat is alles”
“Je moet het wel aanvragen bij de gemeente, dat wel. Kopietje ervan kan niet, kijk er zit een watermerk op en het kenteken kunnen ze vast wel checken.”
Interessant was ook een bestelbus van installatie- en onderhoudsbedrijf Feenstra.com. Die had iets anders, een ‘vrijstelling’ uitgereikt door Nuon Energy. Bij mijn weten geen overheidinstelling. Kennelijk mag die vrijstellingen uitdelen aan onderaannemers.
Hoi Reinder, goed dat je hier de vragen over stelt. Feenstra gebruikt deze ontheffing alleen bij spoed. 1/2
Onduidelijk is of Nuon inderdaad zelf RVV-ontheffingen mag uitdelen, hoe spoed wordt gedefinieerd en door wie en of er een sanctie is voor Feenstra als ze de ontheffing misbruiken of dat ze het nu zomaar netjes doen. De bus stond namelijk wel netjes geparkeerd in een betaald parkeren-vak.
Maar ik zag ook een auto van de gemeentereiniging met een hogedrukspuit een plaskrul schoon spuiten. Dat is goed te verdedigen, maar de handhaver die beboet kan zien dat dit geoorloofd is. Geen ontheffing voor nodig, kan gerust afgeschaft worden.
Resumerend, de RVV-ontheffing is:
een uitnodiging voor misbruik
een stimulans om nooit betaald te parkeren (ook al kan dat heel goed)
geen prikkeling voor innovatie in logistiek
ontneemt de vraag naar laad/los-plekken
geeft onterechte concurrentievoordelen aan grote organisaties
een kostenpost voor de gemeente (fte’s nodig voor uitgifte en misgelopen parkeergeld)
gevaarlijk voor voetgangers en fietsers
een aanslag op de openbare ruimte
Er zijn hele goede alternatieven. De meest voor de hand liggende: laat het aan de handhaver over. Die kan je de instructie geven om bij calamiteiten en onvermijdelijke situaties, zoals reiniging, niet te handhaven.
Maar als de reinigingsmedewerkers na het schoonspuiten van de plaskrul in hun auto gaan zitten schaften moeten ze doorrijden naar een parkeerplaats. Laat het aan de handhaver over, maatwerk is nodig. Zo’n regeling is een uitnodiging voor grootschalig misbruik.
Bijna dagelijks zie ik allerlei levensgevaarlijk of asociaal geparkeerde bedrijfsauto’s staan in Amsterdam. Vaak ligt er een RVV-verkeersontheffing kaart op het dashboard.
Dat is een privilege om je aan alle regels te ontrekken! Op de kaart staat wel dat je het zo moet doen dat het niet gevaarlijk is. Maar krijg je een cursus over verkeersveiligheid om dat te kunnen inschatten? Volgens mij kan je nergens de verkeersregels opschorten zonder dat het een gevaar oplevert.
Wie zijn dan deze mensen die zonodig een ontheffing van de regels nodig hebben? Het bestelbusje van de loodgieter die naast een fontein van een gesprongen waterleiding moet parkeren denk ik dan, dat werk.
Nee hoor, steigerbouwers bijvoorbeeld. Die mogen hun vrachtwagen op de stoep parkeren om uit te laden. Geen voetganger kan er meer langs. Ze moeten anders verder lopen met hun lading. Waarom niet een parkeerplaats reserveren? Of gewoon op de rijbaan stilstaan en met een hydraulische kraan de hele lading op de stoep zetten? Er zijn legio oplossingen mogelijk.
Voor calamiteiten kan ik me voorstellen dat je geen boete wil geven aan de commerciële hulpverlener. Maar typisch voor serieuze calamiteiten is dat de politie of de brandweer er ook aanwezig is of was. Die kan toch makkelijk ter plekke even een kenteken doorgeven? De telefoniste in de centrale typt het in en dagelijks gaat zo’n lijst kentekens naar parkeerbeheer die boetes voor dat kenteken op die plaats en tijd kan wegstrepen.
Voor de reparateur van de stoellift van een bejaarde is het triest, maar die moet zijn gereedschapskist maar wieltjes geven en het laatste stuk vanaf de dichtstbijzijnde parkeerplaats lopen. Een gesprongen waterleiding bij iemand thuis? De loodgieter moet maar met een bijrijder komen die na het uitstappen en uitladen van de gereedschapskist een parkeerplekje gaat zoeken en heen en weer blijft lopen naar de auto voor materiaal. Dat is de prijs die je betaalt voor wonen in Amsterdam. Nu is de prijs de verkeersveiligheid en veel ongemak voor fietsers en voetgangers. De openbare ruimte is al overvol, daar is echt geen ruimte voor allerlei ondernemers. Er zouden wel meer laden/lossen-plaatsen moeten komen, maar zolang deze ontheffing bestaat zal de vraag ernaar ook zwak zijn. Zo’n ontheffing is altijd goedkoper dan zo’n betaalde laden/lossen-parkeerplaats.
Het concept van een vrijbrief om ontheven te zijn van regels kan niet. Hoogstens alleen voor de handhaver van de wetten zelf, die uiteindelijk het laatste woord heeft in een concrete situatie. Ze hebben er wat over gekregen op de politieacademie en door hun ervaring met verkeersongelukken hebben ze praktijkervaring. Maar dat kan je niet overlaten aan burgers. Die vinden dan al snel alles een calamiteit en redeneren van zich af. Je kan toch prima om mijn auto heen lopen? Gewoon met je kinderwagen of rollator even over de rijbaan, niet zeiken: “Had je wat? Waar bemoei je je mee? Ik heb een ontheffing pannekoek!”
Ik kan me echt geen enkele reden voorstellen waarom je zo’n ontheffing zou moeten laten bestaan. De politie is aanwezig (of die haal je erbij) als er echt een calamiteit is.
Dit is dus dezelfde dynamiek als bij de gehandicaptenparkeervergunning. 16.719 gehandicapten van buiten Amsterdam die overal mogen parkeren (Het Parool 21 oktober 2017). Taxichauffeurs en leasemaatschappijen bijvoorbeeld. Ze wonen in Amsterdam, maar hun kenteken staat elders geregistreerd, verspreid over 187 gemeenten.
Wat is de geschiedenis van de RVV-ontheffing eigenlijk? Hoeveel van dergelijke ontheffingen zijn er nu uitgegeven?
Graag uw aandacht voor het leed van Amsterdamse fietsers en hoe we beperkt worden in onze bewegingsvrijheid. De vrijheid van 37.000 snorfietsers veroorzaakt de onvrijheid van een half miljoen fietsers in Amsterdam.
Gewone Amsterdammers ervaren veel scooterleed waar geen cijfermateriaal of documentatie over bestaat. De antwoorden van de minister en het SWOV-rapport gisteren zijn geschreven om u te overtuigen dat het VOOR DE SNORFIETSER minder letsel op zal leveren.
Maar HEEL. VEEL. Amsterdamse fietsers kennen een anecdote over wat die ellendige snorfietsers voor leed veroorzaken. Of ze zijn zelf slachtoffer (wijs naar Reinjan).
1. Sebastiaan werd ingehaald en ging tegen de klinkers. Op de eerste hulp is hij opgelapt maar na een week ging hij via de huisarts naar de specialist. Eén ruggenwervel was verschoven. Twee maanden ellende waardoor zijn onderzoek op de universiteit vertraging opliep en zijn onderwijs uitviel…
2. Joost overkwam hetzelfde. Ook zij heeft de scooters niet gezien, alleen gehoord en gevoeld. Haar gezicht was een ravage. Littekens, bulten, blauw en groen. Studenten ontweken haar blik, luisterden voorover gebogen naar haar. Ze is rond de 60 en nu durft ze niet meer buiten haar buurt te fietsen. Ze gaat voortaan met de tram door de stad. Collega’s konden haar specialistische onderwijs niet overnemen, dus werkgroepen vielen uit…
3. Tamara werd ook geschept. Haar promotie-onderzoek duurde langer en ze heeft de rest van haar leven littekens op haar been.
4. Chloë is een Française uit Berlijn woonde net in Amsterdam voor haar nieuwe onderneming. Ze nam gelijk een fiets. 8 minuten later had een scooter al een litteken op haar enkel veroorzaakt. Ze had niet begrepen dat scooters op het fietspad mogen. Het is niet uit te leggen…
5. Een 6 maanden zwangere fietste op een fietspad. Een scooter van achteren moest uitwijken voor een andere fietser. De scooter stuk haakte aan haar broek. Gelukkig scheurde die, want anders was ze ten val gekomen.
Ze verkrampt nu elke keer als ze het geluid van een naderende scooter hoort aanzwellen van achteren. Herkenbaar.
En dat gebeurt VAAK! Een scooter haalt op een fietspad alle fietsers in. Misschien honderd? Geen fietser ontsnapt eraan.
slachtoffer van de snorfiets
Af en toe heb je eentje die achter je blijft kleven. Dan weet je niet wat er gaat gebeuren… Maak je dan een verkeerde beweging dan wordt je aangereden.
U hoort het, allemaal ‘klein’ leed. Niets hiervan is terug te vinden in statistieken over ongevallen! Er is geen blikschade, het is geen verzekeringskwestie. De scooter rijdt door, ze horen vaak niet eens dat ze een ongeluk veroorzaakten!
Over handhaving heeft u ook vragen. Als de politie een fuik heeft geplaatst waarschuwen snorfietsers elkaar in de wijde omgeving. Ook via sociale media gaat dat snel. De meeste zijn toch al wel aan de beurt gekomen. Pubers zwaaien na afloop met de middelvinger naar de politie.
Ik vroeg een motoragent eens hoe ze een scooter aanhouden als het echt moet. “De veiligheid van het publiek staat voorop” benadrukte hij. Bij die jongens op de scooter spuit de adrenaline al uit hun oren tijdens een achtervolging, dus je rijdt er langzaam achteraan en collega’s komen uit andere richtingen. Vroeg of laat rijdt hij zichzelf klem of onderuit. De politie weet ook wel dat voor de jeugd zo’n achtervolging een onbetaalbare statusverhogende ervaring is. Dus die krijg je pas bij een roofoverval of iets dergelijks.
Het geeft wel aan dat de scooteraar zich onaantastbaar voelt. Wat er ook gebeurt, ze ontsnappen. De infrastructuur moet anders. Daar bereik je dag en nacht iedereen mee.
Maar als fietser kunnen we ze ook aanspreken natuurlijk. Alleen nu hebben we geen poot om op te staan. Ik heb eentje die me opzij toeterde eens toegeroepen “hee mister, u overtreedt de wet.” Hij draaide om, begon dicht naast me te rijden en me uit te schelden “waar bemoei jij je mee klootzak, jij moet je bek houden jij!” (accent immiteren?) en toen ik antwoordde dat de wet binnenkort gaat veranderen spuugde hij me in het gezicht en stoof weg. Dus de AMvB is hard nodig, dan kunnen wij fietsers ze ook zelf van het fietspad sturen. We zijn met genoeg en ons belang is groot.
Goed, denk nu even terug aan al die Amsterdammers met littekens. Daar voeg ik nog twee categorieën aan toe. De oudere en het kind.
Mijn tante, ze fietste dwars door de stad om familie te bezoeken. Sinds 2013 durfde ze het niet meer door de scooters. Dus met een uitpuilende tram, dus minder vaak. Eén keer met haar autootje. Dat kostte heel veel tijd. Een enorme inperking van je bewegingsvrijheid dus.
Tegen je kinderen kon je vroeger zeggen: ‘veilig op het fietspad blijven hoor!’ Dat is nu JUIST geen plek waar het veilig is. Een moeder zei me gisteren nog dat ze haar zoon door het gevaar minder naast zich laat fietsen. Daardoor ontwikkelt hij belangrijke vaardigheden niet. Weer een bakfiets-kind. Terwijl dat jong fietsen juist uniek is voor Nederland.
Een vader had zich enorm verheugd op het maken van fietstochten door de stad met de kleine voorop. Om de wereld te zien en te benoemen. Dat is hem ontnomen omdat het te link was. Nu is zijn zoontje te oud daarvoor. Maar… soms fietst hij wel naast zijn vader naar school, hij smeekt erom, hij wil zelf fietsen zoals zijn vader. De snorscooters halen hem dan rechts in, over de smalle stoep. Tot nu toe gaat het goed…
Namens bijna 20.000 ondertekenaars, maar eigenlijk namens al die 100.000en fietsers in Amsterdam, laat de gemeente die scooters van het fietspad halen. Volgens onderzoek gaan ze dan weer fietsen. Een moeder die haar dochter op de scooter naar school brengt zei me laconiek: “Ach, het was leuk zolang het mocht. Dan maar weer fietsen.” Typerend.
Petitionaris Florrie de Pater namens de Fietsersbond afdeling Amsterdam
FLORRIE DE PATER
FIETSERSBOND AMSTERDAM
418 woorden, ± 3,5 minuut
Amsterdam is in de loop van 40 jaar een echte fietsstad geworden. De Fietsersbond heeft hier een belangrijke bijdrage aan geleverd. Dankzij deelname aan democratische processen, inspraak, ludieke acties, strijd en lobby door honderden vrijwilligers is er 513 km fietspad gerealiseerd en daar komt jaarlijks meer bij. Daardoor konden de 700.000 inwoners van de stad veilig op de fiets. Ik zeg ‘konden’. Want die tijd is voorbij…
Sinds zo’n 5 jaar maken duizenden snorscooters de fietspaden echt gevaarlijk.
De meeste fietspaden in Amsterdam zijn smal, vaak niet breder dan 1,8 meter, anderhalf komt ook voor. Als twee fietsers naast elkaar rijden, dan kan een derde er al nauwelijks langs, laat staan een brede scooter. Zelf voel ik me al in het nauw gedreven als er een scooter langs me komt razen. Ik fiets redelijk hard. Een scooter mag 25 km per uur, maar alles wat mij voorbij rijdt, rijdt minstens 30 km. U hebt kunnen lezen dat 87% van de snorscooters te hard rijdt. Dat zie ik op de palen met smileys die snelheden aangeven. De smiley wordt vrijwel altijd rood en verdrietig. Ik ook. En met mij vrijwel alle Amsterdamse fietsers die uitkijken naar de dag dat de snorscooter van het fietspad af moet. En laten we die ex-fietsers niet vergeten, die niet meer durven fietsen, vooral door die langsrazende scooters.
Maak de fietspaden dan breder. Goede suggestie, maar in Amsterdam werkt dat niet. Er is gewoon geen ruimte. Als we ruimte voor auto’s willen houden én wandelaars de stoep gunnen, doen moeten we het doen met wat we hebben. Die infrastructuur is dus een vast gegeven.
Het enige dat helpt is het fietspad weer terug naar de fietser, dus snorscooter naar de rijbaan.
Op Twitter vroeg ene Roos uit Amsterdam aan de branche- en belangenorganisatie van verkopers en reparateurs van gemotoriseerde wielen hoe snel die scooters op het fietspad in Amsterdam eigenlijk rijden.
@BOVAG Wat is de gemiddelde snelheid van de scooter op het fietspad in Amsterdam? Is serieuze vraag waar ik graag antwoord op wil. https://t.co/vHlLp2yL1b
Het is een cynische, gewetenloze organisatie die BOVAG. Eentje die zelfs voor een VVD-wethouder aanstootgevend handelt.
Het lastige is wel dat ze betaalde werknemers hebben die full-time bezig zijn met lobby en campagne om de belangen van de industrie te verdedigen. Er moeten brommers en scooters verkocht worden. Liefst nog zoveel mogelijk van die vieze de komende jaren, nog voordat de Euro-5 norm afgedwongen wordt. Die norm is namelijk praktisch alleen haalbaar voor electrische scooters. Kleine verbrandingsmotoren zijn niet goedkoop schoon te krijgen zoals je dat in dure, zware auto’s wel kan.
Die BOVAG heeft ook een monopolie. Dus gewetensvolle individuele ondernemers in de branche worden toch door ze vertegenwoordigd. En lidmaatschap en contributie is praktisch niet te vermijden.
De verdedigers van het publieke belang, zoals verkeersveiligheid en schone lucht, is lang niet zo sterk en rijk. Dat zijn vrijwilligers en clubs die het moeten hebben van burgers die vrijblijvend lid zijn. Word dus lid van de Fietsersbond of doneer aan Milieudefensie om daar tegenwicht aan te bieden!
Alweer even geleden presenteerde Trouw vier opties voor de groei van Schiphol (19 mei), maar de krant vergeet daarbij een heel aantrekkelijke optie te noemen: rijdende hotels op het spoor. Kijk naar het vertrekbord op Schiphol en je ziet Europese bestemmingen die bereikbaar te maken zijn met de trein, maar dat nu niet zijn. Er zijn genoeg mensen die eigenlijk niet (meer) willen vliegen maar dat nu doen omdat het niet anders kan. Het alternatief over spoor is om politieke redenen duur gemaakt door nationale spoormaatschappijen. Europa zet sinds 1991 dogmatisch in op (dure) hogesnelheidstreinen en in Duitsland en Frankrijk verdwijnen de nachttreinen.
Alleen Oostenrijk zet wel in op nachttreinen. Niet verbazend, want er is geen industrie die een ICE of TGV maakt daar. De nachttreinen worden in Duitsland en Frankrijk kunstmatig uit de markt geprijsd omdat er voor het gebruik van het spoor door privatisering van het spoor ‘marktprijzen’ worden gevraagd. Omdat nachttreinen ‘te duur’ zijn worden de nu afgeschreven wagons uit de jaren tachtig vervangen door energieslurpende hogesnelheidstreinen.
Prijsvechters
Daarnaast zit er op vliegtickets geen BTW; op internationale treintickets zit zelfs 21% BTW. Op kerosine zit geen accijns en op elektriciteit voor nachttreinen zit geen korting. Terwijl de vieze zware industrie wel grote voordelen krijgt om de werkgelegenheid te behouden.
Net zoals Oostenrijk zou Nederland in moeten zetten op nachtttreinen, maar dan niet via een NS zoals daar. Door via de EU het spoor voor internationale prijsvechters open te stellen kan de trein net zo populair worden gemaakt als het vllegen nu.
Europa ligt vol met duur spoor dat ’s nachts weinig wordt gebruikt. Ooit domineerden dure nationale vliegmaatschappijen de lucht zoals nationale spoorwegmaatschappijen het spoor nu. Laat daarom nieuwkomers met eigen low-cost concepten komen, met eigen stations, waar je direct in je eigen treincoupé kan stappen. Met je online gekochte code open je je easyTrain of Ryanrail-hoteldeur. In je eigen hotelkamer op wielen hoef je niet snel te gaan, want je slaapt toch. Zo heb je niet het gedoe van het vliegen en het comfort van een hotel. Andere passagiers zie je alleen op het perron bij het in- en uitstappen. Vliegtuigen kunnen nooit vliegen op groene stroom, maar de trein is nu al CO2-neutraal. Als de politieke wil er is, kun je ook emissievrij reizen binnen de EU, met hulp van de markt.
Reinder Rustema – Amsterdam
Zie ook een verdere uitwerking op de HalfbakeryLaten we weer met de trein gaan – Reinder Rustema, in Trouw
Als beheerder van Petities.nl modereer ik dagelijks de nieuwe petities die binnenkomen op Petities.nl. Ik haal taalfouten eruit, breek de constateringen op in bullet-points en zo nog wat.
Maar zo zie ik patronen die een buitenstaander niet snel ziet. Zo begon ene Tim Sekac op 1 maart 2017 een petitie om de museumtramlijn aan de nieuwe Amstelveenlijn te koppelen. Dat ging met moeite, maar daarna kreeg hij de smaak te pakken en heeft hij als een soort openbaar vervoer-activist allerlei lacunes in het openbaar vervoer in Nederland als petities geformuleerd. Vaak gaat het om het in oude glorie herstellen van buiten gebruik gestelde spoor- en tramlijnen.
En zoals je ziet, als je spaghetti tegen de muur gooit blijft er altijd wat plakken. Er zijn minstens 6 van de 32 die aanslaan met honderden ondertekeningen:
Opmerkelijk is dat de interviews niet gaan over zijn petities met de meeste ondertekeningen. Ook een artikel in de Provinciale Zeeuwse Courant Petitie voor meer en beter treinverkeer in Zeeland hoort niet bij zijn populairste petitie. Het lijkt erop dat die over Emmen-Stadskanaal ‘op eigen kracht’ viraal is gegaan. Daar is de nood het hoogst?
Als activist om de snorscooter van het (smalle) fietspad in Amsterdam te halen (en liefst helemaal te laten verdwijnen als rare categorie) hoor ik vaak dezelfde vragen. Hier komen ze:
Waarom duurt het zo lang?
Omdat Duco Hoogland van de PvdA onbekend was met het dossier dat hij kreeg omdat er twee uit de fractie stapten. Zijn voorganger Attje Kuiken had hem nog gezegd voor te stemmen. Nota bene burgemeester Van Der Laan had het Amsterdam al toegezegd! Maar hij had zijn huiswerk niet gedaan en deed wat hem goed leek. Tijdens het afhameren van heel veel wetswijzigingen vlak voor het kerstreces van 2012 stemde hij verkeerd. De rest van de fractie stemt zonder te denken met de specialist mee…
Waarom lukt het de gemeente niet hierop te handhaven maar wel op betaald parkeren?
Geparkeerde auto’s zijn ‘sitting ducks’ met een kenteken. Handhaven is makkelijk en grotendeels geautomatiseerd. Je vergelijkt het kenteken met de database kentekens die betaald hebben of een vergunnnig hebben. Door steekproefsgewijs te handhaven bereik je uiteindelijk alle parkeerders. Omdat je niet weet wanneer een handhaver je kenteken controleert kan je niet je gedrag aanpassen, zoals snel wegrijden met je auto om eraan te ontsnappen. Immers, een auto staat 23 van de 24 uur stil. Zolang kan je niet alert zijn. Het beboeten bij een overtreding gaat ook grotendeels geautomatiseerd, dus dat levert veel op. Winstgevend is het beboeten niet, de handhaving blijft duur. Maar gelukkig komt er ook geld uit de parkeergelden zelf. Zo financieren parkeerders hun eigen handhaving.
Op alle punten onvergelijkbaar met het handhaven van de snorfiets op straat. De snorfiets staat niet stil, maar flitst voorbij. Een handhaver kan de scooter niet bijhouden te voet of op de fiets. Met de auto kan al helemaal niet, want die staat snel vast in het verkeer. Met een snorfiets kan het ook niet, want de scooter van de overtreder is doorgaans opgevoerd. Blijft over, de kleine elitegroep van politie te motor. Maar die zijn ook nodig voor ‘high impact crimes’ zoals roofovervallen. De training ervoor is niet triviaal. Je moet op hoge snelheid beheerst kunnen opereren, zonder dat de adrenaline het overneemt. Je mag omstanders niet in gevaar brengen, ook al doet de scooteraar dat zelf wel. Een motoragent legde me uit dat de enige manier om een scooter tot staan te brengen is: kalm achtervolgen tot de berijder een fout maakt (doodlopende steeg in rijdt) en ondertussen met steun van collega’s uit alle andere richtingen gecoördineerd over de politieradio.
Let wel, de overtreder wacht niet af tot de handhaver erop af komt zoals een parkeerder. Het moet gaan om een heterdaadje of een melding door burgers die de moeite nemen te bellen.
Maar wat nu door ze in de val te laten lopen? Nadeel is wel dat je dan niet de snelheidsovertreding of gevaarlijk gedrag kan beboeten. Alleen aanpassingen aan de scooter die illegaal zijn, defecten of bureaucratische tekortkomingen kan je dan constateren. Het is niet makkelijk om ze in een hinderlaag te vangen want als de politie zich ergens opstelt met dit doel dan hoeft er maar één scooteraar te zijn die het opmerkt en het nieuws gaat als een lopend vuurtje via sociale media en belcircuits. Ook waarschuwen scooteraars elkaar. Na het passeren van zo’n hinderlaag waarschuwt elke scooteraar opkomend verkeer. Die maken dan rechtsomkeerd (gerust spookrijdend op het fietspad overigens). Overigens is bij zo’n hinderlaag ook een aantal motoragenten nodig die scooteraars naar de controle dirigeren. Een agent die op de weg gaat staan zwaaien krijgt een middelvinger ter begroeting. Motoragenten zijn nodig.
Al met al is de politie een kwart van alle capaciteit in uren kwijt aan deze scooters. Die maar 2% van alle verkeersbewegingen in Amsterdam voor hun rekening nemen.
Kortom, om de handhaving goed te doen heb je een legertje van motoragenten nodig die 24 uur per dag, zeker ook ’s nachts rijden de scooteraars gevaarlijk, op scooteraars te jagen. Het angstaanjagende effect van de steekproef zoals die voor parkeerders geldt gaat niet op. Er zijn domweg veel te veel scooters die denken de handhaving wel te kunnen ontlopen door goed op te letten. Daarnaast vindt een deel van de straatjeugd op scooters een kat-en-muisspel met de politie een alleraardigst, statusverhogend verzetje. Het is spannender en goedkoper dan welke andere vorm van entertainment. De boete was het vermaak wel waard of betaal je gewoon niet als je toch al schulden hebt. Als het tot een gevangenisstraf komt dan is dat ook weer statusverhogend. Je hebt niet veel scooteraars nodig met deze houding om toch alle fietsers op het fietspad er af en toe mee in aanraking te laten komen.
Mooi stuk in De Groene Amsterdammer op 23 mei 2017 over wat het toerisme Amsterdam oplevert. Wat menigeen vreesde wordt onderbouwd. Als je rekening houdt met alle nadelen van het toerisme kom je zwaar in de min uit.
Maar ondertussen… Amsterdam is een rijke stad, met redelijk wat rijke inwoners. Die hebben er een belang bij om de negatieve ontwikkelingen door het toerisme tegen te gaan. Het leven in Amsterdam wordt er minder leuk door. Je kan geen wandelingetje over de grachten maken naar je favoriete winkeltjes als die door toeristenretail zijn vervangen.
Amsterdammers zouden daarom hun kapitaal anders moeten laten werken. Mogelijk krijgen ze een paar procent minder rendement, maar dat krijgen ze dan weer terug in niet-financieel rendement. Daar hebben zij als individuele Amsterdammers baat bij. Ook omdat andere Amsterdammers er baat bij hebben, dat is het mooie.
Alleen is het lastig om bijvoorbeeld individueel hotels op te kopen als je tegen een Qatarese investeerder moet opbieden of asset manager Axa. Richt daarom een fonds op met een missie: investeren in Amsterdam met een redelijk marktconform rendement, maar met een groot sociaal rendement voor de stad. Ga rond de tafel met andere kapitaalkrachtige Amsterdammers en samen sta je sterk. Met 100 samen kan je wel tegenwicht bieden tegen zo’n Qatarese investeerder, terwijl je individueel weinig verder komt dan je kapitaal aan een beheerder geven. Voor het fonds huur je wat experts in die je gezamenlijk controleert op het goed uitvoeren van de missie: marktconform rendement met groot sociaal rendement.
Regenten…
Natuurlijk zullen mensen dit al snel regentesk noemen. Maar het begrip ‘regent’ kan dan weer een positieve lading krijgen.
Close
Ad-blocker not detected
Consider installing a browser extension that blocks ads and other malicious scripts in your browser to protect your privacy and security. Learn more.
