Grote rekenfout van AT5: “driekwart van panel wil auto niet delen”

1600 Amsterdammers, ik ook, doen mee aan het AT5 panelonderzoek. Driekwart zegt nooit gebruik te willen maken van deelvervoer. “Van die groep laat 55 procent weten hier ook geen gebruik van te willen maken in de toekomst. Zij blijven liever trouw aan het vervoermiddel wat ze zelf al in bezit hebben. “

“Van de AT5-panelleden met een eigen auto zou driekwart die niet willen inruilen voor deelvervoer. Dat strookt niet met de visie van de gemeente, die deelvervoer als een middel ziet om het eigen autobezit te verminderen.”

Wat AT5 vergeet is dat veel Amsterdamse huishoudens nu al geen auto bezitten. Dus via het panel zijn ze de autobezitters aan het ondervragen. Dat zijn nou juist degenen die zo hun redenen hebben om aan autobezit te hechten.

Ook kan de gemeente het autobezit duurder maken door de parkeervergunning duurder te maken. Het straatparkeren is dan wel heel duur, maar niet voor bewoners met een parkeervergunning. Juist de prijs van het bezitten van een auto maakt de deelauto succesvol.

En dat is precies wat Het Parool vandaag schreef. “In Amsterdam is de deelauto wél populair: ‘Met zo weinig parkeerplek zoeken mensen alternatieven’.”

Opmerkelijk over dat aanbieders van huurstepjes die graag in Amsterdam willen verhuren: “Volgens het AT5-panel is dit een spijtige ontwikkeling: zeven op de tien vindt het een slecht idee.”

Fietsstraten

Naar aanleiding van deze tweet over fietsstraten nog even opsommen wat de problemen ermee zijn.

Fietsstraat ter hoogte van Weteringschans 34
  • Fietstraten zijn gemaakt voor straten waar weinig autoverkeer is. Maar ook dan hou je verkeer die de fietservaring verslechteren. Vrachtwagens blijven gevaarlijk, zwaar en kunnen je niet goed zien. Professionele chauffeurs (bezorgers, taxichauffeurs) rijden hard omdat hun verdienmodel daarop gebaseerd is. Scooteraars en illegale e-bikes houden zich sowieso niet aan de snelheid. Van een fietspad zijn ze te verbannen (met veel moeite) en dan komen ze als een boomerang weer terug op de fietsstraat.
  • Fietsstraten zijn vaak wat versmald zodat auto’s de fietsers niet gaan inhalen. Dat proberen ze vaak toch en andersom, fietsers willen niet vast zitten achter een langzame vrachtwagen en wurmen zich ertussen, gaan over de stoep of trambaan. Dat is geen vooruitgang.
  • De fietsstraten hebben volgens tellingen gemiddeld misschien weinig auto’s, maar zijn een heerlijk lege racebaan voor dronken automobilisten in de nacht. Niet fijn als je daar dan net naast elkaar fietst na een theaterbezoek, die automobilist toetert je opzij of remt te laat. Want toegegeven, het is een raar fenomeen om twee fietsers naast elkaar te zien fietsen in Amsterdam en daarvoor te moeten stoppen.
  • De snelheidsverschillen tussen fietsers en ander verkeer zijn nog steeds groot: 15 versus 30km/u en in het geval van brom/snorfietsen en sommige e-bikes nog groter.

Daarom: behoud de vrijliggende fietspaden en maak ze onverplicht. De snelheid daar wordt dan 15km/u met weinig uitschieters zodat je naast elkaar kan fietsen en de snelle fietsers kunnen tussen de auto’s op de rijbaan. Daar wordt 30km/u immers toch de norm.

Start een petitie tegen een vervelende regel

Ondernemers hebben last van regels, schreef het FD. Met name de regels die een papieren werkelijkheid van naleving moeten controleren zijn problematisch. 


De enige oplossing is om onwerkbare regelgeving terug de schutting over te gooien. Schrijf een petitie over een specifieke situatie waar waarschijnlijk de hele sector last van heeft. Een half A4tje is genoeg. Ook uitvoerende ambtenaren kunnen als burger ongestraft de petitie ondertekenen tegen die ene slechte wet die hun werkzame leven tot een zinloze kwelling maakt. 

Door de petitie weer bij de Tweede Kamer te bezorgen krijgt de wetgever eindelijk feedback. Er is geen enkel ander kanaal daarvoor. Het is lastig voor te stellen voor een ondernemer dat de afdelingen verkoop en acquisitie niets door mogen geven aan de afdeling product-ontwikkeling maar bij uitvoerende overheidsonderdelen bestaat er per definitie geen feedback-loop terug omhoog.

Klagen bij de uitvoerende organisatie over de wet zelf helpt niet, ze worden alleen afgerekend op hoe ze hun taak vervullen. Ook als ze onzinnige en problematische wetgeving moeten uitvoeren. 

Kamerleden vinden het doorgaans erg waardevol om feedback te ontvangen omdat ze over heel veel dingen oppervlakkig wat weten, altijd binnen een ideologisch kader. Maar met een goed geïnformeerde vraag aan de minister kunnen ze wel scoren. 

Reinder Rustema

Oprichter en eindredacteur van Petities.nl